Stuyven maakt zich kwaad na gemiste sprintkans: "Ik weet niet wat die kerel bezielde"

"Er kwam iemand duwen", legde Stuyven na de rit uit. "Ik weet niet wat die kerel bezielde, want er was totaal geen ruimte. Ik móest hem gewoon terugkwakken. Van dan af ging het snel. Het enige wat ik nog weet, is dat ik een achterwiel langs mijn hoofd voorbij zag vliegen, mijn eigen voorwiel volledig naar de vaantjes was en mijn sprint erop zat."

Zijn ploegmaat Fabio Felline maakte wél kennis met het asfalt, Stuyven zelf niet. "In de finale voelde ik me met de kilometer beter worden. Koen de Kort hield me perfect gepositioneerd. Ik verspilde geen greintje energie, zat niet één seconde met mijn neus in de wind. Ik glipte door alle gaatjes, trapte echt in de boter. De aankomststrook lag me."

Eén kans

Het was nochtans een sprint op zijn maat gemaakt. "Ik hou van lange sprints. Krachtinspanningen van 15 à 20 seconden, daar ben ik goed in. Dus keek ik er naar uit. Áls je hier één kans krijgt, moet je bovendien nog goed zijn. Vandaag klopte alles. En dan gebeurt zoiets... Ambetant, om het proper uit te drukken", besluit Stuyven in HLN.