Vandenbergh denkt na zware val aan comeback: "Stoppen met koersen? Neen. Het is mijn passie, mijn leven"

“Ik ben nu 33 jaar. Ik weet dat ik geen tien jaar meer zal koersen. Maar ik heb er vertrouwen in dat ik nog even sterk kan terugkeren”, zegt Vandenbergh in Het Nieuwsblad. “Al zal ik misschien wel eens moeten babbelen met een psycholoog. Maar ik moet dankbaar zijn. Buiten twee ellebogen had ik nog nooit iets gebroken als renner.”

“Nu was het ernstig, maar het kan erger. Kijk naar Demoitié. Kijk naar Broeckx. Dat is nog wat anders. Maar stoppen met koersen? Neen. Het is mijn passie, mijn leven. De mooiste job ter wereld. Ik heb vorige week voor het eerst de beelden van de val gezien. Het was een helikopterbeeld, dus je zag weinig details. Gelukkig maar. Ik heb mij daar zien liggen op de grond en heb nadien de opname meteen gewist. Dat mag niet het laatste beeld zijn van Stijn Vandenbergh als profrenner.”

"De Vuelta zal niet lukken, maar met enkele kleinere koersen ben ik al tevreden"

Vandenbergh hoopt dit seizoen dan ook nog ook in actie te komen. “Tot 11 juli ben ik nog werkonbekwaam. Op 5 juli onderga ik een controlescan en heb ik een gesprek met de neurochirurg om te weten of ik de trainingen mag hervatten. Ik zal in totaal twee maanden out zijn geweest. Ik hoop na twee maanden trainen de achterstand te hebben ingehaald en zo in september nog wat te kunnen koersen. De Vuelta zal niet lukken, maar met enkele kleinere koersen ben ik al tevreden.”

“Mijn voorjaar viel in het water door een longontsteking. Ik heb mijn nieuwe ploeg nog niks kunnen tonen. Ik wil mezelf en de ploeg bewijzen dat ik nog een goeie coureur ben. En ook al ben ik de verhaallijnen alweer vergeten, elke dag Kiekeboe lezen, dat begint te vervelen. Zelfs met Fanny”, besluit Vandenbergh.