De Plus vreesde het ergste: "De tijd stond stil, ik dacht: 'dit is mijn laatste keer op een fiets'"

Die brak immers ribben en ruggenwervels. De Plus kwam vrij met een klein breukje in de knie. "Je mag van een mirakel spreken dat ik geen ergere blessures heb of het zelfs heb overleefd", windt De Plus er geen doekjes om.

Hij wist dat de bocht er gevaarlijk bij lag. "Ik had het goed verkend, maar door de vermoeidheid schat ik die bocht verkeerd in. Ik wist meteen dat het niet goed zat en dat ik ernstige verwondingen zou hebben."

"Het was alsof de tijd stilstond. Ik dacht zelfs: dit is misschien wel mijn laatste keer op een fiets. Maar op de valreep heb ik mij nog kunnen vasthouden aan een boom. Dat is ook mijn geluk geweest, dat ik dieper ben gevallen tot aan de bomen en dus zachter landde."

Met touwen naar boven getakeld

"Ik heb om hulp geroepen, maar ik was niet meer bereikbaar met mijn oortje. Uiteindelijk heeft Dries Devenyns me gevonden en de dokters geroepen. Met touwen hebben ze mij naar boven getakeld, want ik kon niet bewegen. Ik was ook aan het rillen door de shock."

De Plus werd overgebracht naar het ziekenhuis in Cantu, maar daar werd hij niet meteen geholpen. "Ik werd pas na 3u30 behandeld. De hele tijd heb ik afgezien op die harde brancard. Ik heb elke minuut afgeteld. Dat was verschrikkelijk."