Greg Van Avermaet legt uit waar het (deels) misliep in het voorjaar

"Ik was me er wel van bewust dat het moeilijk zou worden om 2017 te evenaren, laat staan te overtreffen", vertelt Van Avermat in HLN. "Als ik, gecombineerd met mijn traditionele regelmaat, al één van de koersen in de reeks E3/Gent-Wevelgem/Ronde van Vlaanderen/ Parijs-Roubaix had kunnen winnen, zou het goed zijn geweest. De regelmaat wás er, maar de uitschieter ontbrak. Die ene zege die het voorjaar zoveel mooier maakt."

Natuurlijk was er het sterke blok van Quick-Step Floors. "Die ploeg heeft zijn numerieke kracht maximaal uitgebuit. Terpstra was ook individueel indrukwekkend, maar daarnaast had je nog Gilbert, Stybar en Lampaert die op een heel hoog niveau acteerden. Quick-Step kon spelen met vier kaarten. Wij met één. Ik zat té vaak geisoleerd in de finales. Dat was een probleem."

Nochtans zou een ploeg als BMC meer pionnen in de finale moeten hebben. "Het leek vanzelfsprekend, maar dat was het dus niet. Er scheelde altijd wel iets. De ene werd uitgeschakeld door een val, de ander reed lek op een slecht moment. Of had gewoon een mindere dag. Tja... dan val je al snel alleen. Wat als topfavoriet niet in het voordeel speelt. De 'efforts' die ik deed, leverden zelden een kloof op."

"Superslecht was het allemaal niet. Ik ben nooit weggereden en blijf in die zin ook niet achter met een 'ambetant' gevoel. Maar er worden overwinningen van mij verwacht, hé. Daarvoor zat het iets te weinig mee. Onderschat die factor geluk niet. Wat in 2017 overal net wél lukte, lukte nu overal net niét. Soit, misschien wordt de leemte alsnog opgevuld in de Gold Race", besluit de BMC-renner.