Kunnen Keukeleire, Vanendert of de Bie Belgische eer hoog houden in eigen land?

De Ronde van België volgt steeds een vast stramien. Na twee vlakke etappes via een tijdrit naar de Ardennen trekken. Daar kan men een nieuwe slag slaan in de koningenrit en ten slotte is er een beslissend spel van bonificatieseconden in de slotrit. Ook dit jaar volgt wellicht een soortgelijk scenario.

Beginnen doen we met een sprintersetappe in Buggenhout. Ook een dag later zijn de sprinters in principe weer aan het feest, al moet het peloton wel over enkele kasseistroken. Een tijdrit van 10 km in Bornem wordt gevolgd door een kans om de beste klimmersbenen te tonen in Wallonië. Twee keer moeten de renners de Muur van Hoei over. De laatste helling is de Chemin du Côte, op zo'n 10 km van de finish in Wanze. De slotrit voert ons naar Tongeren.

VANENDERT IN VORM?

Jens Keukeleire pakte vorig jaar de eindzege, onder meer door het inlassen van de Gouden Kilometer. De winnaar van 2017 miste de voorjaarsklassiekers, maar is nu weer helemaal fit. Met Jelle Vanendert heeft Marc Sergeant nog een andere troef achter de hand. Het is niet altijd gemakkelijk om vat te krijgen op Vanendert. Eén ding is zeker: als hij in vorm is, kan hij in Wallonië zeker schade aanrichten.

Sean de Bie is een renner die dankzij enkele puike resultaten ook tot de kanshebbers gerekend mag worden. Hij won de Ster van Bessèges en zette hiernaast nog meerdere ereplaatsen neer. Bovendien is hij niet te onderschatten tegen de tijd en op de heuveltjes. Nog zo iemand met een goede vorm is Dimitri Claeys. Het beste bewijs is zijn recente zege in de Vierdaagse van Duinkerke.

Er komt echter ook heel wat concurrentie uit het buitenland. Zeker bij de favorieten is Simon Spilak, altijd goed in een kortere ronde. Voorts zijn er nog andere renners die zich onlangs in de kijker wisten te rijden zoals Edward Dunbar en Magnus Cort Nielsen.