Greg Van Avermaet: "Niet dat het een obsessie is..."

Het parcours heeft een Vlaams karakter én een aankomst op een strook bergop mét kasseien. "Het zou me moeten liggen, ja. Lastig. 'Ambetante' wegen, veel vals plat. Geen Ardennenparcours, maar dat heb ik ook niet nodig", zegt Van Avermaet in HLN. "Zolang ik er mijn kracht maar op kwijt kan. En in de finale mijn punch kan uitspelen. Het zou mooi zijn om eens Belgisch kampioen te worden. We zijn toch geen kleine, anonieme wielernatie. De tricolore is een prestigieuze trui. Ze zou mijn palmares nóg mooier maken."

Heel wat grote Belgische renners werden wél Belgisch kampioen. "Ja, vandaar... Niet dat het een obsessie is. Maar het moet wel leuk zijn om een heel jaar lang te mogen rondrijden in die trui, als ambassadeur van je land. Ik zie het 'Oli' (Naesen, red.) bij de Parelvissers elke dag doen. De 'max', hé."

Ontgoocheling

Maar zijn hart dat dan bloedt, nee, dat niet. "Neen. In 2015 maakte ik het al eens mee met Preben Van Hecke. Ik gun het die jongens. Echt wel. Uiteraard ben ik ontgoocheld als ik, zoals drie jaar geleden in Tervuren, op een handvol seconden van de titel strand."

"Maar dat vreet niet aan me, hoor. Al geef ik toe: ik zou dat shirt heel graag zelf eens willen dragen", grijnst de BMC-renner. "Ik zal niet de enige zijn met die droom. Zondagochtend worden er honderd wakker met de gedachte: 'Vandaag zou het wel eens mijn dag kunnen zijn'."