Michel Wuyts: "Van Avermaet sprak zelden zo gespleten. Alsof een wurm zijn brein uitvrat"

De olympische kampioen van Rio wilde nochtans graag zijn eerste tricolore verzamelen. "Van Avermaet kwam in Henegouwen niet in het stuk voor", vertelt Wuyts in zijn colummn in HLN. "'Toen Gilbert aanzette, moest ik passen', zei hij eerlijk. Om dan weer fletse moed te tappen in het zinnetje: 'Maar ik had wel de benen om te winnen.'"

"Ik doe een forse inspanning maar kan die twee uitspraken niet doen rijmen. Van Avermaet sprak zelden zo gespleten. Alsof een wurm zijn brein uitvrat. Dat viel me ook al in het voorjaar op. De taal van de verwarde kopman. Het camoufleren van de twijfel. Zie de E3 Harelbeke. Ondanks het numerieke overwicht van BMC liep die compleet in het honderd."

Het was volgens Wuyts dus een heel andere Van Avermaet dan in 2017. "Een zelfzekere topper zou in de diepe finale zijn kompanen Roelandts en Küng toch strikte orders gegeven hebben. 'Terpstra grijpen, nu.' Niet dus. BMC verbleekte door een gebrek aan cohesie. Ondanks een derde plaats was de afloop pijnlijk. Van hetzelfde laken een veel te korte broek in de Ronde en Roubaix."

"Een Van Avermaet in isolement bleef mak in het zadel bij de finale sprong van weer Terpstra en Sagan. Slotsom: ereplaatsen zat, nul op het rekest", besluit Wuyts.