"Ik geloof nog altijd dat ik op een dag, net als mijn oom, de Tour kan winnen"

Bij Quick-Step Floors heerste er een heel andere mentaliteit dan bij zjin huidige werkgever. Het gevolg was een mislukt Ardennenluik. "Ik zette een ramp van een voorjaar neer", bekent Martin in gesprek met Het Nieuwsblad. "In de Ardennen was ik nergens. In de Waalse Pijl, de koers die ik ooit wil winnen, liep het ook al voor geen meter."

"Na de Ronde van Romandië kwam ik thuis. Ik zette me voor de spiegel. Zo kon het niet meer verder. Ik voelde me niet lekker. Ik ging kapot van de stress en de faalangst. Het verschil tussen Quick Step Floors en UAE is dat ik er de enige leider ben en dat ze in functie van mij koersen. Terwijl ik bij Patrick Lefevere de klassementsrenner was in een team dat eigenlijk elke dag op jacht ging naar de zege", klinkt het. 

Enkele weken geleden won hij nog een rit in de Dauphiné, na zijn ritzege in de Tour staat hij helemaal tussen de mensen. En dus vooral de klassementsmannen. Vorig jaar werd hij 6e in de Tour, maar het geloof en de honger naar meer is nog steeds aanwezig.

"Ik geloof nog altijd dat ik op een dag, net als mijn oom Stephen, de Tour kan winnen", doelt Martin op Stephen Roche. "Op voorwaarde dat alles meezit. Maar ik maak me er niet langer zorgen om. Ik heb begrepen dat als de leider lacht en onbezorgd is, dat ook de ploeg zich zo gedraagt. Vandaar dat het nu wél leuk werken is bij UAE-Emirates."