Het Vuelta-rapport van de Belgen: drie man met grote onderscheiding en geen gebuisden

We halen graag nog eens de prestaties van alle Belgen naar boven en verdeelden de renners over vier categorieën: grote onderscheiding, onderscheiding, voldoenden en gebuisden. Gelukkig hoefden we onder die laatste categorie niemand onderbrengen. Er was wel één voorwaarde nodig om in aanmerking te komen: ze moesten de Vuelta uitrijden.

GROTE ONDERSCHEIDING

Thomas De Gendt: Zijn niet aflatende aanvalslust werd ook in deze Vuelta volop tentoon gespreid. De Gendt leek wel meer energie te krijgen naarmate de wedstrijd vorderde. Eens hij de bollen in het vizier kreeg, liet hij zijn prooi niet meer los. Als eerste boven komen op ettelijke beklimmingen bezorgde hem de bergtrui.

Jelle Wallays: Terwijl we de hoop al stilaan begonnen op te geven, schonk Wallays ons toch nog een Belgische ritzege. Een straffe numero was het, een aanstormend peloton op die manier toch nog afhouden. Het toont aan dat hij uitstekend had ingedeeld en zijn oerschreeuw na de aankomst was meer dan terecht.

Dylan Teuns: Een ritzege was hem niet gegund, maar hoe sterk was Dylan Teuns? Drie dagen op rij trok hij in de aanval en evenveel keer eindigde in de top vijf. Er volgde daarna nog een ultieme poging in de zevende rit. Een overwinning was zeker verdiend geweest, maar Teuns strandde op luttele meters van de Canadees Woods.

ONDERSCHEIDING

Floris De Tier: Indien het grote publiek Floris De Tier nog niet kende, zal hij nu toch al meer opgevallen zijn. De hoop op een WK-selectie was een grote motivator. In de vijfde etappe, gewonnen door Clarke, eindigde De Tier op een vijfde plaats. Twee dagen later probeerde hij het nog eens, maar kreeg hij geen speelruimte van het peloton.

Victor Campenaerts: We kennen hem natuurlijk in de eerste plaats als tijdrijder, maar Campenaerts was niet van plan om anoniem door deze Ronde van Spanje te rijden. Hij ging in het begin van de ronde voor de leiderstrui en toonde zich zo bedrijvig dat hij zich zelfs even de woede van De Gendt op de hals haalde.

Maxime Monfort: De ervaren Monfort was in Spanje onder andere de gids van neoprof Bjorg Lambrecht, die onderweg afstapte. Voorts zat Monfort wel een keertje in de vlucht van de dag. Hij eindigde in het klassement in de buurt van de top veertig, toch nog een behoorlijk resultaat.

Tiesj Benoot: Zijn klassementsambities zette hij al snel aan de kant. Benoot ging vooral voor een ritzege. Het verhoopte resultaat kwam er niet uit, maar zijn onderscheiding is wel verdiend op basis van zijn karakter. Ondanks alweer ten val te komen met een griezelige open vleeswonde als gevolg, zette Benoot gewoon door. Chapeau.

VOLDOENDE

Kenneth Vanbilsen: De helper van Cofidis kwam vooral naar de Vuelta om Bouhanni aan een ritzege te helpen en daarin is hij geslaagd. Opdracht volbracht dus. Aangezien hij de enige in de ploeg was die Bouhanni in de sprint mocht bijstaan, mag Vanbilsen tevreden zijn.

Sander Armée: Hij toonde vorig jaar al dat hij een goede Vuelta in de benen heeft met een negentiende plaats in het klassement. Dit jaar mikte hij op een ritzege. Die bleef achterwege, maar verwoede pogingen van andere Belgen hebben al aangetoond dat een etappe meepikken in een grote ronde geen sinecure is. Misschien toch nog eens nadenken over die keuze.

Pieter Serry: Een paar keer in een bergrit mee in de aanval getrokken. Zag dus niet op een inspanning. Eens de betere klimmers in de ontsnapping  hun kans zagen, moest hij ze dan wel laten gaan. Werd in de dertiende rit toch mooi achtste.

Tosh Van der Sande: Altijd een nuttige pion in het team van Lotto-Soudal. Zorgt ook mee voor de sfeer. Was de kamergenoot van Bjorg Lambrecht en hielp hem mee snel de dingen op te pikken.

Tom Van Asbroeck: In de rit gewonnen door Jelle Wallays deed ook Van Asbroeck het verdienstelijk. De Belg van Education First sprintte naar een achtste stek. Met sprintersgeweld à la Viviani, Sagan en Nizzolo was het geen evidentie om zich in de sprints te manifesteren.