Vrouwencross zit in de lift, maar... "Eigenlijk zou je 20 crossen moeten rijden om mee te doen aan een kampioenschap"

Het vrouwenveldrijden zit in een positieve spiraal. De crossende vrouwen krijgen meer en meer de aandacht die ze verdienen en bovendien kiezen ook de toprensters van de weg soms voor een avontuur(tje) in de winter. "Er zijn veel wegrensters die afzakken naar de cross", vertelt Laura Verdonschot bij Wielerkrant.be. 

"Vorig jaar had Marianne Vos toch moeite bij het instappen in de cross. Dan merk je hoe hoog het niveau geworden is. Ik denk dat het alleen maar positief is. Alleen is het spijtig dat rensters zoals Ferrand-Prévot en Neff alleen in de kerstperiode rijden. Dan is het toch wel spijtig als zij in de kampioenschappen een trui pakken."

Daar valt natuurlijk weinig aan te doen. Een minimumquota aan crossen kan een oplossing zijn volgens Verdonschot, maar dan zijn ook rensters die langdurig geblesseerd of ziek waren in het nadeel. "Om het eerlijk te houden zou je eigenlijk 20 crossen moeten rijden om mee te doen aan een kampioenschap. Dat is misschien iets voor de toekomst. Maar zo zal je inderdaad ook andere vrouwen benadelen", beseft ze. 

Prijzengeld en startgeld

Conclusie: het gaat de goede weg op met de vrouwencross. "Alles zit in de lift", vervolgt de veldrijdster van Marlux-Bingoal. "Alleen het startgeld kan nog iets beter, maar we mogen niet klagen. Elk jaar gaat de prijzenpot de hoogte in. Als je ziet wat de rensters op de weg verdienen, dan hebben wij geen reden om te klagen."

De mannen verdienen natuurlijk pakken meer door het startgeld. "Het prijzengeld is gelijkgesteld, maar het startgeld natuurlijk veel minder. Al moet je ook realistisch zijn en niet alles in één keer willen. Sanne (Cant, red.) heeft daar lang voor gestreden. Toen zij 20 jaar oud was, verdiende ze amper iets met cross. Ik ben net op tijd in het veldrijden gestapt en pluk er mee de vruchten van", lacht Verdonschot.