Sanne Cant pronkt met nummer tien, ook titels voor Bellaert en De Wilde

Cant nam volop het initiatief in de aanvangsfase. Sels volgde in haar wiel. Verdonschot speelde door een glijpartij enkele posities kwijt. Ook niemand van de andere rensters konden mee met Cant en Sels. Ellen Van Loy reed alleen weg op de derde plaats.

SCHUIVER VAN SELS NIET ONOPGEMERKT

Zowel Sels als Van Loy maakten een schuiver op haast dezelfde plek, op het einde van één van de vele schuine kanten. Cant had het ook in de mot en kon er iets verderop weer duchtig de pees op leggen. Ook Verdonschot had inmiddels de juiste tred te pakken en sloot aan bij Van Loy.

Wanneer Cant een volgende modderstrook nog ietsje beter afwerkte dan haar eerste achtervolgster, werd het verschil een elftal seconden. In de strijd om plek drie liet Verdonschot Van Loy achter. Sels bleef dapper strijd voeren, maar de kloof tussen de eerste twee in koers bleef aanvankelijk min of meer status quo.

CANT RIJDT VERDER WEG

Zo weinig mogelijk fouten maken was het devies en daar hield Cant zich goed aan. Eén keertje ging ze er wel bij liggen in de modder, maar later deed Sels hetzelfde. Naarmate de cross vorderde, dikte de voorgift van de wereldkampioene wel aan richting een twintigtal seconden. Uiteindelijk ging het zelfs naar de halve minuut toe.

Cant dus toch weer veruit de sterkste: ze deed haar reputatie als kampioenschaprsrenster opnieuw alle eer aan. Na maar liefst 52 minuten had ze het record van Liboton bij de mannen geëvenaard. Sels deed nog wel een stuk van haar achterstand af en was een verdienstelijke tweede. Zij zat net als Verdonschot op haar plaats.

BELLAERT EN DE WILDE WINNEN BIJ BELOFTEN EN JUNIOREN 

Axelle Bellaert, Jinse Peeters en Marthe Truyen maakten er een felbevochten strijd van bij de beloften. Peeters haakte als eerste af. Bellaert reed nadien ook van Truyen weg om de Belgische titel te pakken. Julie De Wilde reed in het juniorenkampioenschap weg bij zwanenpoel en mocht dus ook het zegegebaar maken.