Topmomenten uit de carrière van Kevin Pauwels: van geschiedenis schrijven bij de jeugd tot absolute heerser in 2012

Aan de hand van drie topmomenten uit Pauwels' carrière blikken wij terug op zijn knappe loopbaan. Van geschiedenis schrijven bij de jeugd tot absolute heerser in het seizoen 2011-2012. 

Wereldtitels bij de jeugd

Pauwels schreef in zijn jeugd geschiedenis in het veld: hij was de allereerste ooit die een wereldtitel pakte bij zowel de junioren als de beloften. In eigen land in Zolder werd de Kempenzoon voor het eerst wereldkampioen. Hij versloeg er de onbekende Pool Kuzniak en niemand anders dan Zdenek Stybar.

Twee jaar later deed de man uit Kalmthout dat kunstje nog eens over. In het Franse Pontchâteau reed hij naar zijn tweede wereldtitel bij de jeugd. Op Franse bodem versloeg Pauwels opnieuw een Pool en een Tsjech: Mariusz Gil en Martin Zlamalik strandden op de dichtste ereplaatsen achter de geschiedenis schrijvende Pauwels.

Voor het eerst in de geschiedenis van het veldrijden slaagde er iemand in om zowel bij de junioren als beloften naar de wereldtitel te fietsen. Later deden Lars Boom, Niels Albert en dit jaar Tom Pidcock het Pauwels nog eens na. Radomir Simunek werd wel eens wereldkampioen bij de junioren en de amateurs maar sinds de invoering van een apart beloften WK was Pauwels de allereerste ooit. 

Eerste grote vis 

In 2008 pakt Pauwels zijn eerste echt grote overwinning bij de profs. In Overijse, de moeder van alle crossen nota bene, vloert hij Lars Boom en Sven Nys. Wat het nog straffer maakt: Boom is op dat moment regerend wereldkampioen en Nys regerend Belgisch kampioen. 

In de slotronde legt de vinnige veldrijder Boom en Nys in de luren. Net voor de afdaling glipt hij voorbij de twee kampioenen en rijdt hij hen uit het wiel. Nys sneuvelt als eerst, Boom buigt het hoofd in de laatste rechte lijn. Voor Pauwels is het zijn eerste grote vis als eliterenner.

Het wonderseizoen 2011-2012

Dat bewuste seizoen zal de geschiedenis ingaan als het beste uit de carrière van de Kempenaar. Pauwels pakt dat jaar maar liefst 11 overwinningen en gaat zowel met de Wereldbeker als de GvA Trofee naar huis.

Bovendien sluit hij het seizoen af als nummer 1 op de UCI Ranking en wordt hij derde op het WK veldrijden. Als orgelpunt pakt hij ook nog zijn eerste van twee Belgische titels in het mountainbiken.

In de Wereldbeker kraait Pauwels in zijn rush naar de eindzege zowel in Tabor, Igorre, Zolder als Hoogerheide victorie. De GvA Trofee ziet Pauwels op weg naar zijn eerste en enige eindzege winnen op de Koppenberg, in Ronse en in Hasselt.

Verder wint de Kalmthoutenaar in de Superprestige ook nog de klassieker in Gavere. Op het WK in eigen land in Koksijde rijdt hij naar een derde plaats. Op basis van de UCI Ranking sluit Pauwels het seizoen af als beste renner ter wereld.