Omloop Het Nieuwsblad straks haast niet meer te vergelijken met paar jaar geleden
Foto: © photonews
Volg Wielerkrant nu via WhatsApp!
Vorig jaar kon Valgren Andersen voor Astana vieren in de Omloop Het Nieuwsblad. Meestal zijn het wel dezelfde type renners die in deze wedstrijd naar voren komen, al zijn de veranderingen in de loop der jaren niet min geweest. Tijd dus om te zien waar de grote verschillen liggen.
De forse wijzigingen begonnen in 2016, toen de Omloop niet kon starten en finishen op het Sint-Pietersplein. De Eikenmolen en Tenbosse werden ingepast tussen de beklimming van de Berendries en de Muur. De Boembekeberg verving de Molenberg als de als laatste te nemen helling.
Wat de ultieme finale betreft moesten de renners Gent binnenkomen via de Oudenaardsesteenweg om dan af te slaan aan De Sterre en door te gaan op de Krijgslaan. In de laatste kilometer was het dan op de Emile Clauslaan doorzetten tot aan de finish.
MOLENBERG WEER OPGENOMEN NA 1 JAAR AFWEZIGHEID
Een jaar later hielden de organisatoren het kalm. Er was enkel de herintroductie van de Molenberg als laatste helling. De Boembekeberg bleek immers toch wat te soft en dus werd er teruggegrepen naar een traditiehelling als de Molenberg. Voor Greg Van Avermaet was het allemaal prima, want hij won toen voor het tweede jaar op rij.
In 2018 werd het over een heel andere boeg gegooid door de aankomst niet in Gent, maar in Merelbeke te houden. Zo werd het als het ware een oude Ronde van Vlaanderen. Door deze verhuis werd de dubbel Muur-Bosberg aangedaan in de finale. De laatste keer Bosberg werd ook zowat de finale hindernis op 11 kilometer van de finish.
WACHTEN OP DE HELLINGEN
Ook opvallend was dat het pas na 64 kilometer voor het eerst berg op liep via de Leberg. Dat was ook de helling die het meest aan de beurt kwam, liefst drie maal. De tweede helling kwam er ook pas na een kleine honderd kilometer, op Den Ast.
Ook dit jaar zijn er weer nieuwe accidenten. De Muur en de Bosberg maken nog altijd deel uit van de finale, maar de aanloop is anders. De Elverenberg-Vossenhol duikt voor het eerst op na de Berendries. De Muur ligt nog een stuk dichter bij de aankomst, op zeventien kilometer. Die ligt niet meer op de Halsesteenweg in Meerbeke, maar wel in het centrum van Ninove.
Slotsom: het vaak dezelfde klassieke types zijn die in deze koers op de overwinning mogen hopen, is de wedstrijd in de loop der jaren duchtig veranderd. Eigenlijk kan je in vergelijking met een paar jaar geleden niet meer van dezelfde wedstrijd spreken. Zo hopen de organisatoren het spannend te houden en ze hopen vooral dat hun vernieuwingen blijven in de smaak vallen. Niet simpel aangezien het er telkens zoveel zijn.
Schrijf je nu in voor de Wielerkrant nieuwsbrief