Geen enkele twijfel over aanpak bij Strade Bianche-winnares van Vleuten

Van Vleuten had nochtans niet verwacht al top te zijn. "Ik dacht dat het misschien wat vroeg kwam, want ik ben nog maar tien weken aan het trainen nadat ik mijn knie brak op het WK in Innsbruck. Ik heb wel heel hard gewerkt, want deze koers stond op mijn verlanglijstje."

Zoals zovele renners en rensters is van Vleuten helemaal weg van deze wedstrijd. "Het is één van mijn favoriete koersen", benadrukt de renster van Mitchelton-Scott. "Dit is één van mijn beste overwinningen. Zoals het hier is, dit is één van de best mogelijke aankomsten."

Ik moest de hamer bovenhalen toen het bergop ging 

In de finale bleek ze veruit de sterkste te zijn. Zeker op de oplopende stroken. Op twaalf kilometer van de meet koos ze het hazenpad. "Ik wachtte het goede moment af. Het was goed dat ik daar met nog een andere teamgenote zat. We waren wel met slechts twee in de grote groep, we moesten een beetje pokeren. Ik moest de hamer bovenhalen toen het bergop ging."