Zelfs altijd nuchtere Adrie steekt zijn bewondering niet onder stoelen of banken: "Wat een kerel"

Gazet van Antwerpen volgde Adrie de hele dag. "Voor mij is zijn voorjaar nu al geslaagd" zei vader van der Poel vooraleer zijn zoon Dwars door Vlaanderen had gewonnen. "Een ritje in Turkije, de GP Denain en vierde in Gent-Wevelgem. Terwijl hij er zich amper op heeft kunnen voorbereiden. Zelfs al wordt hij in de Ronde van Vlaanderen helemaal naar huis gereden, dan nog vind ik het al mooi."

Wat dit jaar opviel, is dat bijna alles nieuw was voor Mathieu. Nam Adrie hem als kind dan nooit mee naar pakweg de Kwaremont? "Veel te gevaarlijk, die wegen in de Vlaamse Ardennen. Niet de heuvels of de kasseiweg, maar wel de Verbindingswegen. Je riskeert er je leven. Noem mij chauvinistisch, maar ik ging liever fietsen in de buurt van Valkenburg."

Je moet van hem geen robot maken 

Ondertussen trekt Mathieu al van ver ten aanval. "Ik denk dat hij vooral het gedrum naar die bergjes wil vermijden." Vader kent zijn zoon goed. Mathieu vertelde na afloop van de koers exact hetzelfde. "Hij wil gewoon eens diep gaan. Ja, het is nog ver. Maar laat Matje maar doen. Die jongen wil koers maken. Je moet van hem geen robot maken."

Aan de finish in Waregem rijdt Mathieu als winnaar over de streep. Adrie speelt even zijn nuchterheid kwijt.  Even toch. "Getverdekke, wat een kerel." Ziet hij zijn zoon nu zondag ook de Ronde van Vlaanderen winnen? "De logica zegt van niet. Ik dacht dat hij in de Amstel op zijn sterkst zou zijn. Je weet het nooit met Matje."