De vier van Gilbert: hoe 'Phil' zijn tot dusver binnengehaalde Monumenten naar zijn hand zette

RONDE VAN LOMBARDIJE (2009 + 2010)

Gilbert arriveerde in 2009 als Lotto-renner in bloedvorm aan de start van de Ronde van Lombardije. Toen met Samuel Sanchez  de beste daler van het peloton zich toonde in een afdaling, glipte Gilbert attent mee. Op de laatste beklimming pakte hij dan zelf met zo'n snedige demarrage uit zoals men die van hem kende. Gilbert zette door: nog eens op de pedalen gaan staan en dan kon enkel Sanchez nog mee.

Achter de twee zat er nog een groepje met tal van favorieten, maar die keken vooral naar mekaar. Met de aankomst in zicht kwamen ze toch nog dichtbij. Gilbert was de kop opgedrongen en ging als eerste aan voor een lange sprint. In die spurt keek hij nog een keertje naar Sanchez, waardoor hij wist dat hij toch nog eens moest versnellen. Dat deed Gilbert ook, met de overwinning tot gevolg.

Een jaar later nam hij opnieuw een andere renner mee op sleeptouw. De titelverdediger ging op pad met Michele Scarponi. Ze hadden een voorsprong van 1'08" op een achtervolgende groep op tien kilometer van de finish. Het was een erg regenachtige editie, maar dat leek onze landgenote niet te deren.

De achtervolgers knabbelden slechts een beetje aan hun achterstand. Toen Gilbert op 5 kilometer van de meet op de pedalen ging staan voor een versnelling, moest Scarponi even schakelen en de vogel was gaan vliegen. Nog voordat hij aan de laatste kilometer begon, was Gilbert al zegezeker.

LUIK-BASTENAKEN-LUIK (2011)

In zijn boerenjaar 2011 won hij nagenoeg alles, ook zijn droomkoers Luik-Bastenaken-Luik. Hij was de hele wedstrijd alert gebleven, maakte geen fouten en ontsnapte met de gebroeders Schleck. Vlak na de laatste bocht lanceerde Gilbert vervolgens zijn fameuze sprint. De twee Luxemburgers konden weinig anders doen dan hun meerdere erkennen.

RONDE VAN VLAANDEREN (2017)

Lange tijd zou het bij die twee eerdere Monumenten blijven, maar na zijn overstap naar Quick.Step mag Gilbert ook in de voorjaarsklassiekers aantreden. Hij reed de Ronde van Vlaanderen als Belgisch kampioen en begon op 55 kilometer van de aankomst aan een onderneming van jewelste.

Onvoorstelbaar hoe hij het al die kilometers lang op zijn eentje bleef volhouden. Sagan, Van AVermaet en Naesen maakten nog wel jacht in de achtervolging. Toen zij alledrie ten val kwamen op de Oude Kwaremont, was het het helemaal binnen voor Gilbert en had hij zijn Ronde beet. Oververdiend.

PARIJS-ROUBAIX (2019)

Twee jaar later begint hij er op weg naar Roubaix nog vroeger aan, op 65 kilometer van de meet. Hij kreeg eerst Politt en Selig mee, dat werd later een onderonsje met Politt en uiteindelijk sloten Van Aert, Sagan, Lampaert en Vanmarcke nog aan. Toch bleken Gilbert en Politt de sterksten te zijn.

Gilbert was de enige die de aanval van de Duitser van Katusha op Gruson kan pareren en deze keer waren ze definitief weg met zijn tweeën. Met zijn ervaring zette Gilbert de finale helemaal naar zijn hand en rondde hij het royaal af in de sprint op de Vélodrome. Tweemaal deed hij het als puncher, tweemaal met een aanval van ver. Eén conclusie: Gilbert weet hoe hij Monumenten moet winnen. Nu Milaan-Sanremo nog.