Bjorg Lambrecht rijdt de hele dag indrukwekkend in de kijker: "Ik wist dat ik in laatste honderdvijftig meter kon versnellen"

Het was ook niet dat Lambrecht zich opspaarde voor het einde. Eerder in de wedstrijd had hij al een keertje voor de schifting gezorgd. Op het einde moest hij dan weer aan de bak toen bleek dat hij - net als in de Amstel Gold Race - de sterkste was binnen het team van Lotto-Soudal.

"De benen voelden niet meteen super. Gaandeweg kreeg ik een beter gevoel. Op de tweede beklimming van de Muur heb ik het tempo gemaakt om nadien niet in de problemen te komen", legt Lambrecht uit. Dat is wonderwel gelukt en dan was het wachten op de finale.

EVEN NAAR ADEM SNAKKEN

Het was vooral belangrijk om goed te positioneren in de aanloop naar die laatste anderhalve kilometer. "Ik ben de ultieme beklimming van de Muur van Hoei begonnen rond de tiende positie. Op de eerste steile stroken kon ik opschuiven. Toen moest ik wel even naar adem snakken", moest Lambrecht toegeven.

Tegelijkertijd kon hij toch nog dat beetje overhouden om bergop een behoorlijke sprint te rijden. Met een topvijfnotering als resultaat. "Ik wist wel dat ik in de laatste honderdvijftig meter nog altijd kon versnellen. Natuurlijk wil je altijd op het podium eindigen, maar ik ben heel tevreden met deze vierde plaats."