Vaste verzorger denkt nog eens terug aan grote triomf van VDB en ziet één gelijkenis met Van der Poel
Foto: © photonews
Volg Wielerkrant nu via WhatsApp!
'Ik ben God niet', heten zowel de autobiografie van en de zevendelige Canvas-reeks over Frank Vandenbroucke. Twintig jaar geleden leek het van wel. Hij vertelde tegen de pers hoe hij Luik-Bastenaken-Luik zou winnen, deed dat dan ook en begon zo als leider in de Wereldbeker aan de Gold Race.
Freddy Viaene, zijn vaste verzorger, denkt in HLN nog met weemoed terug aan Luik-Bastenaken-Luik van 1999. "Normaal verken je de finale van zo'n topkoers. De meest cruciale punten in de laatste 60 à 80 kilometer. Hij moest er niet van weten. 'Allez Fred. Er zijn toch maar twee hellingen belangrijk: La Redoute en Saint-Nicolas.'"
PLAN BEDACHT OP MASSAGETAFEL
Toen VDB bij Viaene op de massagetafel lag, ontvouwde hij zijn plan. "'Schiften op La Redoute. En op Saint-Nicolas rijd ik ze er allemaal af, Fred!" How, how, how, temperde ik. Maar er hielp geen lievemoederen aan. Zo had hij het in zijn hoofd zitten." Vandenbroucke ging nadien ook vrolijk tegen de pers vertellen dat hij Luik-Bastenaken-Luik zou winnen en waar hij zou aanvallen.
En zo geschiedde. Op La Redoute gaf Vandenbroucke Bartoli en alle anderen al een keertje het nakijken. Veertien renners keerden nog wel terug. Boogerd achtte zich zegezeker, maar zag Vandenbroucke wegrijden op Saint-Nicolas.
GEEN FOUTEN BIJ VDP ZOALS BIJ VDB
Voor Viaene was het één van de mooiste periodes uit zijn leven. "De band die ik met de Cofidis-familie en in het bijzonder met Frank had, zou ik later nooit meer ervaren. Zijn gigantische talent evenmin. Tenzij... Mathieu van der Poel nu. Groot verschil: die jongen zal de fouten van Frank niet maken. Zijn vader en entourage zullen hem daarvoor behoeden."
Schrijf je nu in voor de Wielerkrant nieuwsbrief