Giro moet opletten dat het niet teveel op de Tour gaat lijken

De Giro is dan ook een ander pad ingeslagen. Vorig jaar waren twee van de eerste zes etappes heuvelachtige ritten en zat er één bergrit bij. Het jaar voordien speelden drie van de eerste acht ritten zich in het middengebergte af. In 2016 was dat ook het geval en trok het peloton in de achtste etappe al het hooggebergte in.

Dat is een heel ander profiel voor een grote ronde dan dat van dit jaar. Er is gekozen voor een aanloop met heel wat kansen voor sprinters om dan aan het einde over te gaan tot een zware slotweek die het eindklassement moet vastleggen.

TE LANGE AFSTAND

Zo'n aanpak brengt natuurlijk het risico met zich mee dat er in de eerste week heel veel gelijkaardige ritten plaatsvinden. Zoiets zou nog verholpen kunnen worden door een andere keuze van parcours. Tot op heden zijn er vijf ritten in lijn geweest. Daarvan waren er vier met een afstand van boven de tweehonderd kilometer, drie van tweehonderdtwintig kilometer of meer.

Wat al vaker gebleken is in het moderne wielrennen: lange afstanden zorgen geregeld voor een eentonig en een saai vertoon. Dat is ook wat tot dusver in deze Ronde van Italië heeft plaatsgevonden. Het is telkens hetzelfde scenario dat terugkomt: een vlucht die tot stand komt, vaak erg vroeg in de wedstrijd, en dan is het maar wachten en wachten tot de vluchters worden teruggegrepen. En er dan gesprint kan worden.

NERVOSITEIT IN PELOTON

Of ze niet worden bijgehaald, zoals in de etappe naar San Giovanni Rotondo. Maar het wedstrijdbeeld wordt er niet spectaculairder op. Kortom: de ritten lijken wel een doorsnee van Touretappes. Hoewel het er nogal saai mag uitzien, gaat het er in het peloton zeer nerveus aan toe. Zeker in het begin, nu er nog veel renners meerijden. Dat werkt dan weer valpartijen in de hand.

Het zijn de gevolgen van die valpartijen die voor plotse wendingen en plotse gebeurtenissen hebben gezorgd. Het is niet zozeer dat de renners zich laten verleiden tot een festival aan demarrages en het is ook zeker niet zo dat het parcours zich daartoe leent. Voor de wedstrijdorganisatoren toch iets om over na te denken voor de komende edities.