Renner van Wanty-Gobert ontsnapte aan verlamming: "Ik voelde niks meer" & "Ik zat bij de vijf procent die geluk had"

Eind maart was Offredo zelfs dicht bij verlamming in de GP Denain. "Plots lag ik op de grond", vertelt hij in Het Nieuwsblad. "Ik ben in de koers vaker gevallen. Ik heb de Vlaamse klassiekers altijd voor een kleinere ploeg gereden. Dan moet je wringen voor elke helling en hoort vallen erbij. Maar dit was anders. Ik viel eerst op mijn borstkas, dan op mijn hals."

'Voelde niks meer'

"Ik verloor het bewustzijn, maar toen ik bijkwam, voelde ik dat er iets niet normaal was. Ik kon mijn armen niet bewegen, mijn benen niet bewegen. Ik hoorde mensen vragen: ­Yoann, ben je oké?' Maar ik kon niet antwoorden. Ze hebben me op een draagbaar gelegd, naast de kasseistrook. De brandweer deed testen met naalden in mijn benen. Ik voelde niks meer."

De verlamming werd dus bevestigd door de hulpdiensten. "Ik besefte goed waar ik voorstond. Ik realiseerde me: vijf minuten geleden was ik een coureur, nu ben ik iemand zonder armen en zonder benen. Meteen kwamen de grote vragen: Hoe zal mijn leven eruitzien? Zal ik zo blijven? Ik heb op de draagberrie geprobeerd om alles los te laten."

95% kans op verlamming armen en benen

"De arts zei het me meteen: Ik wil niet pessimistisch zijn, maar met deze symptomen - in 95 procent van de gevallen is dat een verlamming van armen en benen. Ik dacht: Met alles wat gebeurd is in mijn leven… Geen kans dat ik bij de vijf procent zit die geluk heeft", lacht de 32-jarige Fransman. "Ik moest in het ziekenhuis meteen onder de scanner en die bracht goed nieuws. Mijn ruggenmerg was niet geraakt."

"Mijn toestand was een tijdelijke verlamming, veroorzaakt door de impact van de val op de wervels. Je zal je stem, je armen en je benen opnieuw kunnen gebruiken, zei de dokter. Alleen weten we niet wanneer dat zal zijn. Dat kan een dag, een week of een maand duren. Ik zat bij de vijf procent die geluk had", besluit Offredo.