Ann-Sophie Duyck zorgt bijna voor onvoorstelbare ontknoping: "Het zou nogal wat geweest zijn"

In het eerste wedstrijddeel dichtte de renster van Parkhotel Valkenburg in haar eentje het gat met de vroege vlucht. "Toen ik in die groep terechtkwam, vond ik het een mooie samenstelling. Het is niet evident om daar dan naartoe te rijden. Ik wist dat de kans bestond dat een ontsnapping voorop ging blijven. Het was al halfweg koers dat we vier minuten hadden. Je zag het met de minuut oplopen."

Met negatieve gevoelens rijd ik niet rond 

Duyck benadrukte aan de aankomst dat ze niet op adrenaline reed na haar matige uitslag in de tijdrit. "Dat was één van de zwaarste ontgoochelingen, maar ik heb de knop omgedraaid. Wat donderdag gebeurd is, is gepasseerd. Met negatieve energie en gevoelens rijd ik niet rond. Ik was heel erg ontspannen."

Ik moest hopen dat Vandenbulcke te vroeg zou beginnen 

Uiteindelijk was het spurten om de zege. Niet bepaald de specialiteit van Duyck, maar ze leek even Vandenbulcke nog te remonteren. "Ik heb geen sprint in de benen. Ik moest erop hopen dat Jesse Vandenbulcke te vroeg zou beginnen en dan zou stilvallen en het was bijna van dat."

Het is nu niet dat de ervaren renster hierdoor een wrange nasmaak overhoudt aan dit BK. "Ik ben trots en blij. Ik heb nog nooit een goede uitslag gereden, terwijl ik wel al goede benen heb gehad op een BK op de weg. Het zou nogal wat geweest zijn moest ik aan de streep nog voorbij Jesse zijn gegaan. Ik kwam nog dichtbij, maar het was niet dicht genoeg. Het is niet anders."