Tim Merlier verdient pluim voor zijn ontbolstering, wat met de teams die hem al die tijd links lieten liggen?
Foto: © photonews
Volg Wielerkrant nu via WhatsApp!
De nieuwe Belgische kampioen is een man die pas op 1 mei een contract kreeg bij een procontinentale ploeg, terwijl het wegseizoen al ettelijke maanden bezig was. Hoe kan dat nu eigenlijk? We houden de resultaten van Merlier eens tegen het daglicht, in de hoop een antwoord te vinden.
Op korte tijd heeft Tim Merlier zich ontpopt tot topsprinter. Sinds zijn tweede plaats in de tweede rit van de Baloise Belgium Tour gaat zijn naam over de tongen bij de wieleranalisten. Daar heette het nog dat hij tweede werd omdat Jakobsen in hield, maar die laatste werd op zijn waarde geklopt in de Elfstedenronde. In Gent spurtte Merlier ogenschijnlijk gemakkelijk naar de Belgische titel.
Maar die snelheid komt toch niet zomaar uit de lucht gevallen? Merlier zelf is van mening dat hij bijvoorbeeld ook al mooie spurts gereden heeft in Denemarken. Daar won hij vorig jaar twee ritten. Bij zijn eerste zege ging hij Riccardo Minali en Andrea Guardini voor. In de slotetappe klopte hij Max Kanter en Shane Archibold. Tja. Niet meteen namen om van achterover te vallen.
NIET IN DE STERREN GESCHREVEN
Wat natuurlijk niet wil zeggen dat de sprints die Merlier daar uit zijn benen perste niet van een hoog niveau waren. Maar toch. Jakobsen clean vloeren op een rechte aankomst is toch nog wel wat anders. Hij gooide zich er wel geregeld tussen, deed vaak mee tegen verdienstelijke namen, maar het stond toch ook niet meteen in de sterren geschreven dat Merlier een echte sprinter zou worden.
Dat wordt hem nu wel toegedicht, dat hij zelfs in grote ronden kan meedoen voor etappezeges. Dat hij niet traag was aan de finish, ja, dat was er wel aan te zien. Sowieso hadden bepaalde teams hem wel altijd kunnen gebruiken en mogen die zich nu in de haren krabben. Maar wat hij nu meemaakt is in grote mate te danken aan de progressie die hij zelf de jongste tijd gemaakt heeft.
VERTROUWEN EN GELOOF TOEGENOMEN
En aan het vertrouwen dat hij krijgt bij Corendon-Circus. Al bij al is het dan toch goed uitgedraaid. Ook misschien doordat hij andere crossers het zo goed ziet doen op de weg en nu meer in zichzelf gelooft. Want als zoals hij zelf zegt enkel Mario De Clercq constant in hem geloofde en voorts haast niemand, ga je aan jezelf twijfelen. Dat is nu niet meer nodig, zoveel is wel duidelijk.
Schrijf je nu in voor de Wielerkrant nieuwsbrief
