Julian Alaphilippe: "De bolletjestrui, het geel... dat soort dingen komt vanzelf"

Vorig jaar was Alaphilippe vooral in het tweede deel van de Tour goed. Maar het geel pakken wordt niet makkelijk.  "Neem nu vorig jaar", opent hij in HNB. "De eerste week waren er twee etappes die op mijn lijf waren geschreven: Mûr de Bretagne en Quimper. Vijfde en vierde werd ik. Ik zat voorin, maar was tegelijkertijd ver van de zege verwijderd."

"Ik had kunnen zeggen: merde, ik heb kansen laten liggen. C'est fini. Maar daarna heb ik tien dagen Tour de France gekend zoals ik me vooraf nooit had durven voorstellen. Ik had me aangepast aan het parcours. Alles ging vanzelf, de omstandigheden zaten helemaal mee."

Andere dimensie

Nochtans betekent die gele trui veel voor Alaphilippe. "Als ik in het peloton rijd, dan is het net zoals jullie: wauw, hier is de gele trui van de Tour! Dat is speciaal. Iedere coureur wil die maillot dragen en zal zijn team doen vechten om dat geel te behouden. Een leiderstrui is altijd iets aparts, maar geel is nog een andere dimensie. Het is de grootste koers van de wereld", aldus de renner van Patrick Lefevere. 

"Als ik die op een dag zelf kan dragen… Alle kampioenen deden me dat voor. Dat zou wel een droom zijn die uitkomt", klinkt het. Vorig jaar was het al een Tour om nooit te vergeten voor Deceuninck-Quick.Step. Toen droeg sprinter Gaviria ook het geel. "Ik besef dat ik de lat vorig jaar hoog heb gelegd. Misschien denken de mensen dat Alaphilippe ineens een nul is als hij geen twee etappes wint en de bergtrui pakt."

"De bolletjestrui, het geel, dat soort dingen komt vanzelf. Dat is het lot. Dat komt als je de juiste benen hebt en de omstandigheden helemaal meezitten. Het is zinloos om nu te orakelen: Ik ga à bloc voor de bolletjestrui. Kijk naar vorig jaar, ik wist niet eens of ik die trui zou kunnen dragen. En ik stond er toch mooi mee op de Champs-Elysées", besluit Alaphilippe.