Tourpeloton repte zich met grote haast naar Bagnères-de-Bigorre: de verklaringen
Foto: © photonews
Volg Wielerkrant nu via Instagram!
Met een overgangsetappe dook het Tourpeloton de Pyreneeën in. Geen voer voor de mannen die echt op het klassement mikken, wel voor goed klimmende aanvallers. En aanvalspogingen die waren er bij de vleet. Wat voor een hels eerste uur zorgde en een razendsnelle etappe tout court.
In geval van een trage etappe kon het wel eens 17u30 zijn eer de renners in Bagnères-de-Bigorre waren. Het snelste schema voorzag een aankomst rond zeven voor vijf. Om tien voor vijf meldden Yates, Bilbao en Mühlberger zich al voor de spurt om de overwinning. Zelfs het grote peloton zat niet ver onder het snelste schema. Het gemiddelde van de Tour werd zeker niet naar beneden gehaald.
Dat had veel te maken met de pijlsnelle aanvangsfase, die dan een voortzetting kreeg in het vervolg van de etappe. Een verklaring hiervoor is dat deze etappe aangekruist stond als een grote kans bij al wie als baroudeur een ritzege aan het najagen was en er kon ook nog voor het puntenklassement gespurt worden vlak voor de eerste zware berg eraan kwam.
TELKENS DEZELFDE PLOEGEN
Met als gevolg dat het dikwijls dezelfde ploegen waren die interesse toonden om verschillende pionnen mee te sturen in de ontsnapping. Vaak waren het ook dezelfde renners die zich geroepen voelden om een poging te wagen. Het spervuur aan demarrages zorgde ervoor dat de snelheden vrolijk boven de 50 km/u gingen en dat het er hard aan toe ging in het wedstrijdbegin.
TEMPO BLIJFT AANGEHOUDEN
Nadien werd in de ruime kopgroep al vroeg de knuppel in het hoenderhok gegooid, waardoor het nooit echt stilviel. En ook diegenen die in het peloton bleven, verdienen een pluim. Ondanks dat er stilletjes aan wel een mooie voorsprong geschonken werd aan de vluchters, bleven de sterkere ploegen een bepaald tempo opleggen. Deceuninck-Quick.Step zette hiervoor zelfs sprinters Riccheze en Viviani in.
Dat de kans zo groot was dat de sterksten onder de vluchters zouden wegblijven, nodigde uiteraard uit tot aanvallen. Voorts was dit de etappe voor de individuele tijdrit. Dat is heus niet voor iedereen een doel. Voor sommigen zal dat uitdraaien op een snipperdag. En die konden zich dus eerst nog wel een keertje dubbel plooien. Ofwel door voor het offensief te kiezen, ofwel door zich uit de naad te werken voor de ploeg.
Schrijf je nu in voor de Wielerkrant nieuwsbrief
