Na het brons in de tijdrit reageert Van Vleuten met fenomenale monstervlucht van meer dan 100 km in wegrit

Dat er eens gedacht moet worden aan een ondergrens op een WK, werd al snel onderstreept door een renster uit Koeweit en één uit Macau. Voor dit tweetal ging het na twee kilometer al te snel. Ze waren overigens niet de enigen die in de beginfase van de wedstrijd reeds moesten lossen.

Ook de eerste grote naam kwam vroeg in de wedstrijd in beeld. Met 105 kilometer te gaan waagde Van Vleuten zich zowaar al aan een aanval. Ze zorgde met haar versnelling wel voor een echte ravage, maar dit is toch wel wat men noemt van heel ver gaan. 

ACHT ACHTERVOLGSTERS

Een groepje van acht achtervolgster hield de kloof een tijd lang binnen de minuut. De samenstelling van deze groep: Van der Breggen, Longo Borghini, Paladin, Koppenburg, Spratt, Dygert Owen, Uttrup Ludwig en Elizabeth Deignan. 

De samenwerking bij de achtervolgsters draaide echter helemaal in de soep. Van Vleuten kon ten volle haar kwaliteiten als tijdritspecialiste uitspelen. Haar voorsprong liep zelfs op tot ruim boven de twee minuten. Dan al leek deze aanval uit de oude doos goed voor goud.

SPEL VOOR ANDERE MEDAILLES

Achter haar begon het spel om de andere medailles. Dygert Owen trachtte met verschillende aanvalspogingen haar concurrenten af te matten, maar kwam uiteindelijk zichzelf tegen. Van der Breggen en Spratt gingen op en over de Amerikaanse. Op de helling moest de Australische haar medevluchtster ook laten gaan.

Oranje had dus goud en zilver beet: Van Vleuten rondde haar solo van meer dan honderd kilometer met brio op. Van der Breggen bereikte 2 minuten en 15 seconden na haar landgenote de aankomst. Spratt hield de derde plaats vast.