Evenepoel hoopt zijn hele leven bij The Wolfpack te blijven en draagt Stef Loos nog altijd met zich mee

Evenepoel had het met de tv-host over het zware leven als wielrenner. "De moeilijkste momenten zijn de trainingen. Soms is het echt tot aan de grens van overgeven." Dit jaar is ook nog maar eens gebleken wat een gevaarlijke sport het is. "Je bent zo afhankelijk van bepaalde zaken."

Het doet hem denken aan zijn overleden vriend. "Ik ben onlangs mijn ploegmaat van vorig jaar verloren, Stef Loos. Ik geloofde dat eerst niet. Vanaf het moment dat ik wist dat ik het EK tijdrijden gewonnen had, ben ik echt gekraakt en ben ik beginnen wenen als een baby. Dat was de eerste echte close vriend die ik verloren heb. De ploeg stuurt me nog altijd berichten van: proficiat met uw prestatie, Stef kijkt mee." 

Zelf maakt Evenepoel wel de aangename kant van de medaille mee. Hij lijkt bij Deceuninck-Quick.Step meer dan goed te zitten om een schitterende carrière uit te bouwen. "Als ik de kans heb, blijf ik gewoon heel mijn leven in die ploeg."