Afscheid van Raymond Poulidor: de Eeuwige Tweede die toch een karrevracht aan zeges binnenhaalde

De Ronde van Frankrijk was de grote liefde van Poulidor. Hij stond er acht keer op het eindpodium: in 1964, 1965 en 1974 werd hij tweede, vijf keer werd hij derde. Zowel in 1962, 1966, 1969, 1972 en 1976.

Poupou won ook zeven etappes, maar het meest opvallende was dat hij niet één dag in het geel reed. Jacques Anquetil en Eddy Merckx waren de grote boosdoeners op dat vlak. Monsieur Chrono en de Kanibaal wonnen de Tour allebei vijf keer. Merckx droeg 96 keer geel, Anquetil vijftig keer.

De Eeuwige Tweede werd ook in 1974 op het WK. Maar ondanks zijn bijnaam fietste hij ook heel wat grote overwinningen bij elkaar.

Naast al zijn ereplaatsen won hij zeven etappes in de Tour. Hij was ook de beste in de Vuelta van 1964 en won in totaal vier etappes in Spanje. Daarnaast was hij ook twee keer de beste In de Dauphiné Libéré.

Ook in eendagswedstrijden kon hij best zijn mannetje staan. Zo werd hij Frans kampioen op de weg, won hij Milaan-San Remo en de Waalse Pijl.

Poupou stak nooit onder stoelen of banken dat hij misschien niet ambitieus genoeg was om nog meer prijzen te pakken.

“Ik was een dromer, was altijd afgeleid”, vertelde hij ooit.  “Maar ik droomde nooit van overwinningen. Ik stond nooit op met de gedachte: vandaag is het voor mij. Ik was al dolgelukkig met mijn mooie ereplaatsen.”

Wellicht genoot hij nog meer van de wat zijn kleinkinderen flikten. De onwaarschijnlijke reeks overwinningen van Mathieu en de prestaties van David.

De wielerwereld verloor vandaag een icoon. Rust zacht, Raymond.