Jurgen Van den Broeck maakte een verhaal zoals dat van Dennis ook mee: "Het was een obsessie"

"Ik denk dat veel renners dingen meemaken zoals Dennis. Voor elke renner is gewicht een cruciaal element. Voor klassementsrenners nog meer. Ik herken zijn gevecht", zegt de Belgische ex-renner aan HLN. "Ik had het ook heel moeilijk om mijn streefgewicht te behalen. Dat lukte me maar één keer per jaar, tijdens de Tour. Ik ben in mijn leven heel vaak met honger gaan slapen en met honger opgestaan."

Zo'n situatie is toch wel op het randje. "Had ik in mijn topperiode kunnen tekenen voor een leven zonder eten, had ik het gedaan. Ik ging tot op de limiet, en soms ook erover. In 2014 reed ik een heel goeie Dauphiné, maar in de Tour blokkeerde mijn lichaam. Ik woog in die Tour 64 kilo, ik was een skelet. Die dingen besef je pas achteraf."

Op een bepaald punt ga je er dan ook te veel mee bezig zijn. "Het begon een obsessie te worden. Ik luisterde niet meer naar mijn diëtist en ging zelf telkens een stapje verder." Van den Broeck onderstreept wel dat hij zelf mentaal wel nog overeind bleef. "Ik ben niet in een depressie gesukkeld. Ik heb geen emotionele buien gehad. Af en toe een vreetbui, dat wel. En je daarna schuldig voelen, zoals Dennis beschrijft."