Interview Keukeleire blikt terug op seizoensbegin en sterke eendagskoers in bijzonder: "Laatste klim te lastig voor Ewan en Viviani"

Het Australisch avontuur begon al vroeger voor Keukeleire, want hij nam ook deel aan de Tour Down Under, terwijl hij de laatste paar jaar in de Ronde van San Juan begon. Het werd een uitermate goede ervaring. "Ik was daar al een paar keer geweest met Mitchelton-Scott. Enkel om te trainen. Ik vond het toen al heel leuk. Het is een heel mooi land en ook een hele mooie koers. De organisatie is goed en het weer is ook niet slecht."

Na de Tour Down Under zaten er nog vier koers dagen in, met veruit zijn beste uitslag in 2020 tot dusver in de Cadel Evans Great Ocean Road Race. Een koers waar verschillene types coureurs hun kans waagden. "Er werd heel hard gekoerst. Daardoor werd het geen grote groepssprint zoals al een paar keer het geval was geweest.", verklaart Keukeleire.

De benen konden nauwelijks eens stilgehouden worden. "Nadat we op het plaatselijke parcours kwamen, ging het slechts één ronde iets trager. Voor het overige werd er snel gereden. Toen we de voorlaatste keer de klim deden, zaten mannen als Caleb Ewan en Viviani er nog bij. Bij het laatste stuk over die klim bleek het voor hen iets te lastig."

Keukeleire nam vrede met zijn eigen eindnotering. Dries Devenyns won de koers, voor Sivakov en Impey. "Ik had een hele goede dag. De drie die voor mij eindigden, waren alle drie beter. Ik zat daar echt op mijn plaats. Ik had aan de ploeg aangegeven dat ik eens voor mezelf wilde rijden en heb daar de steun in gekregen. Het podium halen was top geweest, maar het was nu ook al heel mooi."