"Na mijn val zat ik met een gat van 12 dagen in mijn geheugen. Het eerste wat ik me herinner zijn pizza's op mijn ziekenhuiskamer", zegt Thijssen bij Het Nieuwsblad. "Die dagen daarvoor was ik wel wakker, maar ik weet niet meer wat ik dan gedaan heb. Ik was me er niet van bewust dat ik hersenschade had opgelopen. Ik besefte niet waarom mijn moeder huilde toen ik mijn armen en benen kon opheffen."

"Voor mijn sleutelbeenoperatie, moest ik een hersenscan ondergaan", gaat hij verder. "Ik zei tegen de radioloog: "Amai seg, ze kijken zelfs naar je hersenen voor een sleutelbeenoperatie. En tegen de chirurg zei ik dat ik drie weken later wel zou kunnen koersen. Daarna legde de dokter alles uit."

Opkijken naar Stig Broeckx

Gerben Thijssen kwam na zijn val in hetzelfde revalidatiecentrum als Stig Broeckx terecht. "Ik zag mensen die na een auto-ongeval stokjes in gaten probeerde te steken... Toen pas besefte ik waaraan ik ontsnapt was."

"Ik ontmoette Stig Broeckx en we hebben veel gepraat. Hij was mijn grote motivator en hij genooit van mijn progressie, dat gaf hem extra moed. Hij wou het niet weten dat onze situatie wel wat anders was."

Huidige situatie

Ondertussen zit Thijssen ook opnieuw rustig op de fiets. In januari ging hij met de ploeg mee naar Mallorca voor rustige fietstochten. Althans rustig voor de ploeg, intensief voor hem. Ondertussen lijkt hij zo goed als klaar te zijn voor de heropstart van het seizoen.

"Corona is erg, maar voor mij was het eigenlijk een zegen. Ik ging aan weinig wedstrijden kunnen deelnemen, maar plots kan ik ze in theorie allemaal rijden."