Analyse Volkse sfeer ook in coronatijden niet weg te houden in koersland Vlaanderen
Foto: © photonews
Volg Wielerkrant nu via Instagram!
Gingen de coronamaatregelen gerespecteerd worden of niet tijdens de GP Vermarc? Ten slotte was het - met heel wat klinkende namen aan de start - een eerste echte test om te zien of koers in coronatijden op Vlaamse bodem mogelijk is. Het antwoord is dubbel.
De renners werden alleszins zo goed mogelijk afgeschermd. De officieuze startzone kon je zonder doorlaatbewijs met de wagen niet bereiken. Mondmaskers waren er verplicht voor pers en genodigden. Door tafels te plaatsen werd er tijdens interviews anderhalvemeter afstand gehouden.
Zelfde verhaal na afloop van de koers: een bank moest voor voldoende afstand zorgen tussen de renners die het podium haalden en de media. Een huldigingsceremonie was er niet, enkel een fotomoment. Aan de aankomst was netjes afgesloten. Publiek werd door politie niet toegelaten. Zelfs vanuit de verte een glimp opvangen was er niet bij.
GEZELLIGHEID LANGS DE KANT VAN DE WEG
Tussen de renners onderling is het tijdens de wedstrijd natuurlijk minder evident, dat is eigen aan de koers, zeker voor wie in het peloton blijft zitten. Maar klachten over een onveilig gevoel waren er niet. Uitgezonderd aan start en finish was er langs de kant van het parcours wel publiek toegelaten en dat zorgde voor gezellige toestanden. Misschien iets te gezellige.
Daaraan zie je dat de koers toch nog altijd een volkssport is en dat dit ook iets is wat velen graag willen behouden. Als men straks in de grote koersen van punt A naar punt B rijdt, zal dat veel minder een probleem zijn. Maar een omloop met lokale ronden, een kermiskoers zo u wil, veel volkser dan dat kan het niet worden.
Dat was er ook aan te zien aan in het centrum van Wezemaal, deelgemeente van Rotselaar, waar de koers passeerde. Op Wezemaalplein sprong men al eens binnen bij frituur Friet-jess om de inwendige mens te versterken, aan een geïnstalleerde bar stonden mensen vrolijk in de zon met een pint bier en aan de overzijde was er een ruimte voor zij die liever schaduw wilden. Daar zaten ze dan ook wel dicht op mekaar geplakt.
Wanneer de passage van de renners werd aangekondigd, stonden de supporters ongeduldig op de rand van de weg op hun komst te wachten, klaar om hen aan te moedigen. Ook vrij dicht tegen mekaar aan en mondmaskers waren er op één hand te tellen.
HOU HET VEILIG
Het toont vooral aan dat mensen niet enkel willen overleven, maar ook iets willen beleven. Wat brengt er dan meer leven in de brouwerij dan een wielerwedstrijd? Maar toch, als u binnenkort ook zelf afzakt naar de koers: ga er verstandig mee om, hou het veilig en hou het gezond voor u en uw medemens.
Schrijf je nu in voor de Wielerkrant nieuwsbrief