Oversteek van familie ganzen had nefaste gevolgen voor Niki Terpstra: "Twee stappen vooruit en daarna één achteruit"

Uiteraard is de Nederlander wel blij dat hij weer kan fietsen. "De weg is nog lang, maar het begint wat meer op een normale training te lijken, zeker als je ziet waar ik vandaan kom. De eerste tocht was verschrikkelijk. Toen ging ik met ­Ramona en reden we 23 kilo­meter per uur", vertelt Terpstra in GvA.

LAATSTE 10 PROCENT HET LASTIGST

De laatste loodjes wegen het zwaar, zegt men altijd. Daar verwacht Terpstra zich nu ook aan. "Het gaat met twee stappen vooruit en daarna één stap ­achteruit. Het is een lang proces en ik besef dat het nu goed gaat, maar weet ook dat de laatste tien procent het lastigst zijn."

Hij doet nog een keer het verhaal van die zestiende juni. "We reden met z’n drieën achter de scooter op de dijk. Daar hoef je eigenlijk nergens op te letten, want er is geen verkeer. Op het moment dat we de snelheid aan het opvoeren waren, stak een ­familie ganzen over. Voor mij minderden ze snelheid, maar ik zat zo dicht op het achterwiel dat het misging."

WAZIG NA CONTACT MET ROTSBLOK

Terpstra was zich nog lange tijd van alles bewust. "Ik heb alles wel meege­kregen, tot ik onder narcose werd gebracht. Ik zat in volle hartslag toen ik op dat rotsblok knalde, dan wordt het wel even wazig. Meteen werd mijn zuurstof­toevoer gehalveerd, dat kwam ­natuurlijk door die klaplong. Ik lag te hijgen en had vreselijk veel pijn."

Veel instructies meegeven was er dan niet meer bij. "Ik heb niet veel gezegd, nee, alleen dat ik slecht lag op een paar stenen en daar weg wilde. Hoewel er in eerste instantie vrij snel een ambulance was, leek het uren te duren."