De Ronde van Italië heeft de Stelvio en de Mortirolo als mythische klimmen. De Ronde van Frankrijk heeft de Mont Ventoux en Alpe d'Huez. De Vuelta heeft de Angliru. 12,2 kilometer klimmen met een gemiddelde van zo'n 11%. Dat is heel zwaar, zeker als je weet dat de eerste 6 kilometer een maximale hellingsgraad heeft van 11,2%. Het is pas in de laatste 6 kilometer dat het echt afzien wordt, met een helllingsgraad tot 23,5%.

Geschiedenis

De Angliru werd voor de eerste keer beklommen in 1999. Hij is nog maar 7 keer beklommen maar toch al heel berucht in de wielerwereld. Die etappe in 1999 werd gewonnen door José Maria Jimenez.

Een jaar later nam de Vuelta-organisatie de klim opnieuw op in het parcours. De Italiaan Gilberto Simoni wint de etappe.

Maar in 2002 gaan de poppetjes aan het dansen. De renners moesten de Angliru beklimmen in de regen. Als gevolg daarvan konden sommige volgauto's de klim niet meer op waardoor renners vast kwamen te zitten achter de auto's of met lekke banden verder moesten aangezien er geen materiaal kon aangeleverd worden. 

David Millar kende veel pech tijdens de beklimming en trok een meter voor de finish zijn rugnummer los uit protest, wat even veel betekende als een opgave.

Daarna weerde de organisatie de klim even uit de ronde, maar in 2008 werd hij toch opnieuw opgenomen. Contador won toen op de Angliru. Enkele jaren later won Cobo maar vanwege dopinggebruik ging de overwinning naar Wout Poels.

Poel is niet de enige ex-etappewinnaar aan de start. Ook Kenny Elissonde kwam eens als eerste boven op de Angliru. De laatste bekliming op de Angliru was in 2017. Toen won Contador de voorlaatste etappe van de Vuelta, meteen ook de laatste overwinning uit de carrière van 'El Pistolero'.