Iets minder bekend maar zijn hele carrière competitief in topkoersen: ode aan Aldo Moser

Aldo Moser werd geboren op 7 februari 1934. Zijn jongere broers Diego, Enzo en Francesco zouden allen ook de wielermicrobe te pakken krijgen, maar Aldo dus als eerste van dit kwartet. Als jong kereltje maakte hij de Tweede Wereldoorlog mee. Gelukkig kwam hij er goed door en kon hij nadien zijn wielerdroom nastreven. Rond zijn twintigste kwam zijn carrière stilaan op gang.

Het talent zit in de genen bij de familie Moser, dat weten we inmiddels wel. Aldo zou dat ook onmiddellijk tonen. Ondanks zijn jonge leeftijd won hij meteen de Coppa Agostoni en zat er een mooie zevende plaats in in zijn eerste Ronde van Lombardije. Fausto Coppi won toen op 31 oktober 1954, het was dus al koersen tegen de groten.

5DE IN DE GIRO VAN '56

Dat zou Aldo de volgende jaren blijven doen. In zijn tweede Ronde van Italië zou hij zijn beste klassement ooit in een grote ronde neerzetten. Het was het jaar dat Charly Gaul won, in '56. Moser eindigde vijfde op 7'25". Hij was het jaar voordien al eens zesde geëindigd en zou nog twee keer de top tien van de Giro halen. In 1958 had hij zijn drukste jaar tot op dat moment en reed hij ook verschillende wedstrijden in België.

Dat was een voorbode van een 'Belgische' periode in zijn loopbaan, want hij reed twee jaar voor Faema. In een wedstrijd als de Trofeo Baracchi deed hij het keer op keer voortreffelijk. Deelname stond zowat gelijk aan podium rijden. Een ritzege in een grote ronde was ook niet veraf in '63, in rit 1b van de Vuelta. Het was een tijdrit van meer dan 50 kilometer van Gijón naar Mieres.

ENKEL ANQUETIL STERKER IN MIERES

Moser was een mooie tweede, maar Jacques Anquetil was oppermachtig die dag. Stilaan kwam het tweede deel van zijn carrière eraan. De veelvuldige overwinningen bleven misschien achterwege, maar de ereplaatsen stapelden zich op. Aldo Moser mag zeggen dat hij ook in de nadagen van zijn carrière nog bij de beste groep renners was in wedstrijden als Milaan-Sanremo en Tirreno-Adriatico.

Na een loopbaan van ruim twintig jaar hing Aldo zijn fiets aan de haak. Nog zo'n 26 jaar bij de mensen die hij graag had waren hem hierna gegund. Hij overleed op 86-jarige leeftijd, in Trentino, zijn thuisstreek die hij zo goed heeft gekend. Hij mag rusten in vrede.