Argentin begon zijn wielercarrière bij het bescheiden Sammontana en wist in zijn eerste profjaar meteen 2 etappes te winnen in de Ronde van Italië. Dat etappes verzamelen in de Giro bleef een constante gedurende zijn hele loopbaan want hij deed dat maar liefst 13 keer. In de Tour mocht hij ook tweemaal het zegegebaar maken. In het algemene klassement is een derde plaats in de Giro van 1984 zijn beste resultaat.

Monumentenkaper

Argentin stond meer bekend als een eendagsrenner. In zijn carrière won hij maar liefst 4x Luik-Bastenaken-Luik. Dat is er nog altijd eentje minder dan Eddy Merckx, maar hij staat net daaronder wel op gelijke hoogte met Alejandro Valverde.

Hij was in 1990 bovendien de beste in de Ronde van Vlaanderen. Hij won de sprint van de Belg Rudy Dhaenens. Ondertussen had hij ook nog de Ronde van Lombardije gewonnen waardoor hij in totaal afklokt op 6 monumenten. Dat zijn er 13 minder dan Eddy Merckx maar wel even veel als Johan Museeuw. Voorlopig ook nog altijd eentje meer dan Philippe Gilbert.

Wereldkampioen

Argentin werd in 1986 wereldkampioen in het Amerikaanse Colorado Springs. Hij opende zelf de koers met een aanval vanop zo'n 70 kilometer van de finish. Tien renners glipten met hem mee, waaronder Laurent Fignon. Uiteindelijk raakte Argentin samen met Mottet weg en de Italiaan won de sprint met twee.

In die regenboogtrui won Argentin he tjaar nadien Luik-Bastenaken-Luik, De Ronde van Lombardije en 3 etappes in de Giro, totaal geen sprake van een vloek van de trui dus.

EPO

Na de Waalse Pijl van 1994 (foto) bekende ploegdokter Michele Ferrari dat de ploeg op EPO rondreed. "Maar alles wat niet aantoonbaar is, is dus toegestaan", klonk het. "Tien liter fruitsap drinken is even schadelijk als het gebruik van EPO", vertelde Ferrari na die beruchte wedstrijd. Ferrari werd de laan uitgestuurd en niemand van de ploeg werd betrapt op het gebruik van doping.