Interview Franck onder druk naar eerste eremetaal: "Vorm van de dag zeer goed bij Cant, in toekomst groeien richting zilver/goud"

Op zo'n BK is het kwestie om de zenuwen onder controle te houden. "Ik had verwacht dat ik meer stress zou hebben. Door de aandacht van de pers en berichtjes van vrienden en supporters stijgt de spanning. Ik heb op een bepaald moment mijn gsm moeten uitzetten en gewoon proberen focussen. Dat hoort allemaal bij een kampioenschap en daar moet ik ook mee leren omgaan."

De wedstrijd zelf dan. "Het was niet zo spannend, hé. Ik was goed gestart. Sanne Cant opende heel snel, Kopecky ook. Ik had gedacht dat het iets langer een gesloten wedstrijd zou zijn. Ik dacht dat de start voor gedrum zou zorgen. Dat viel eigenlijk goed mee. De piste stond onder water, je kon niet heel snel rijden. Het was wel koud om zo te vertrekken."

Een kampioenschap kun je nooit voorspellen 

De combinatie van een steile brug, opgevolgd door de trappen en dan die omstandigheden: de start was pittig. "Die brug is wel best zwaar en ik denk dat dit ook het veld uit mekaar heeft doen spatten. Ik had ook Laura Verdonschot iets meer in het gevecht om de medailles verwacht. Een kampioenschap kun je nooit voorspellen, het is nu zo gelopen. Na een halve ronde zat Sanne op 1, Kopecky op 2 en ik op 3."

De sprong naar Kopecky kon Franck niet maken. "Je wil er wel naartoe rijden, maar als ze eenmaal verder uitloopt, moet je ook het podium gaan verdedigen. Dat lukte vrij goed. Het was heel snel duidelijk dat het tussen ons zou gaan. Het was een kwestie van tempo zoeken en goed verdelen. In het midden van de cross voelde ik mij iets minder goed, maar had ik ook genoeg voorsprong om even gas terug te nemen."

Veel hangt af van de vorm van de dag 

Had ze erop gerekend om toch dichter in de buurt van de overwinning te komen? "Mijn bedoeling vooraf was om Sanne Cant het zo moeilijk mogelijk te maken. Veel hangt af van de vorm van de dag. Ik denk dat die bij Sanne zeer goed was."

Het werd dus brons voor Franck. Toch een belangrijk moment in haar carrière. "Deze medaille betekent best veel. Na enkele jaren lukt het dan toch. Ik hoop dat ik vertrokken ben en ik in de toekomst kan groeien richting wie weet ooit zilver en goud."