Herygers test de ondergrond in Oostende en duidt dé cruciale strook aan: "Het is smerig zand, rotzand"
Volg Wielerkrant nu via Instagram!
Een WK-omloop in België met zandpassages, dat moet ook Paul Herygers gezien hebben. In aanloop naar een groot kampioenschap is het gewoonte dat de grote namen van weleer al eens gaan verkennen. Niels Albert ging al een kijkje nemen in Oostende en ook Herygers laat die kans niet liggen.
Over de fameuze brug, met een stijgingspercentage van 21 procent, is al veel gezegd en geschreven. "De renners zullen daar een hoge snelheid ontwikkelen, waarna ze in het zand ploffen. Door die hoge snelheid krijgen de renners de eerste meters cadeau in het zand. Maar daarna word je afgeremd alsof er iemand aan je lijf trekt en je naar beneden sleurt", beweert Herygers bij Sporza.
Het is natuurlijk niet de eerste keer in hun loopbaan dat de crossers door het zand moeten. "Maar de ene sneeuw is de andere niet. En dat is met zand ook zo. Zeezand is het zwaarste zand om door te rijden. Het is smerig zand, rotzand. Het is op de macht te doen." Herygers stapt dan even van de fiets. "Ik zak hier 8 centimeter weg in het zand", schrikt hij zelf. "Hier kan volgens mij maar weinig volk doorrijden."
ELLENDE
Herygers waarschuwt ook meteen: "De ellende moet nog komen." Want nadien volgt een oplopende zandstrook. "De renners komen vanuit de zee en zullen zich heel ver proberen te hijsen, trekken en sleuren. Ik denk dat dit een heel belangrijk punt is, omdat de strook hellend is. De crossers gaan hier knal in het rood, met een maximale polsslag. Hier zullen er veel sneuvelen."
Nadien moeten ze dan ook nog een tweede keer over die steile brug, terwijl het voor velen al kantje boord zal zijn. "Ze komen dan uit het zand en zitten op de limiet. Dan is die brug een hindernis om "u" tegen te zeggen", beseft ook Herygers.
Schrijf je nu in voor de Wielerkrant nieuwsbrief
