Analyse Nederlandse dominantie niet voor het laatst maar ook pluspunten aan Belgische zijde

België is nog altijd hét crossland bij uitstek als het gaat om de aandacht die aan het veldrijden besteed wordt. Iedereen die iets met de fiets heeft, groeit van jongsaf aan op met het veldrijden. Dat is in Nederland nog helemaal anders. Wat niet wegneemt dat Nederland momenteel de meest succesvolle veldritnatie is.

WEELDE VOOR NEDERLAND BIJ DE DAMES

Dat werd in Oostende nog eens fijntjes in de verf gezet. Vooral in het damesveldrijden kent Nederland een enorme weelde. Eigenlijk stond vooraf al vast dat de top drie bij de dames elite volledig Nederlands zou kleuren. Alvarado werd daar dan ook bij verwacht. Die viel daar weg, maar dan was er met Worst wel een andere Nederlandse om die rol in te vullen. Vijf van de zes beste dames droegen een oranje shirt.

Bij de U23 zaten er vijf bij de eerste zeven, drie bij de eerste vier. Het was dat Manon Bakker een mindere dag had, of ook hier was de kans op een compleet Nederlands podium grooot geweest. Dat geeft ook aan waarom de toekomst voor het Nederlandse veldrijden er zo mooi uit ziet: het einde van de dominantie is nog lang niet in zicht.

NIEUWE GENERATIE

Rensters als Van Empel en Bakker zijn uitmuntende talenten en daar kan ook een fitte Shirin van Anrooij bij geplaatst worden. Ook bij de mannen is er een nieuwe generatie die nu al voortreffelijk meedoet met Pim Ronhaar en Ryan Kamp. Niet schrikken dus als ook de eerstvolgende WK's op een even groot succes uitdraaien voor onze noorderburen.

Toch moet België niet panikeren. In eigen huis werd er wel geen enkele gouden medaille behaald, wél waren er bepaalde lichtpunten. Het grootste pluspunt komt net uit die reeks van de heren beloften met Emiel Verstrynge. Als je als eerstejaarsbelofte zo lang meedoen tegen kerels die fysiek al enorme stappen hebben gezet de laatste jaren, dan heb je het uitstekend gedaan.

VERSTRYNGE BELGISCHE REVELATIE

Het is met Verstrynge ook simpelweg talent dat komt bovendrijven. En ook niet toevallig: het is een voortzetting van de voorbije maanden. Zet die progressie zich door, dan kan Verstrynge de volgende jaren zeker voor de wereldtitel gaan bij de beloften.

Bij de elite charmeerde Toon Aerts dan weer met zijn strijdvaardigheid. Het is niet het gemakkelijkste seizoen voor hem, op dit parcours werden er eerder anderen getipt voor het WK-brons, maar hij stond er toch maar weer. Overigens: schrap de naam Van der Poel en je krijgt een verhaal dat zwart-geel-rood kleurt. Zes Belgen bij de eerste acht: collectief presteert België nog altijd prima bij de mannen.

MEDAILLEHOOP BIJ HEREN ELITE BLIJFT 

Er is wel de concurrentie van Pidcock, maar ook de volgende jaren mogen we dus bij de heren elite zeker op twee medailles blijven mikken. Blijft over: het damesveldrijden. Met wat meeval had er misschien wat meer in gezeten op dit WK, maar op dat vlak blijft er veel werk aan de winkel.