Mathieu van der Poel veruit allerbeste in prachtige kopgroep en pakt met flitsende demarrage winst in Strade

De eerste grindstrook van de dag was meteen goed voor de eerste ontsnappingspogingen. Die kwamen van Walsleben, Ledanois en Bevilacqua. Eerst Zoccarato en Petilli en later ook Van der Sande, Rivi en Tagliani sloten aan. Een kopgroep van acht dus, met ook een Belg daarbij.

Zij kregen iets meer dan vier minuten, maar nadien liep de kloof al terug. Voor Rivi was het vroeger voorbij dan voor de anderen door materiaalpech. Van achteruit besloten Vliegen en Molard om te anticiperen. Vliegen dacht na de aansluiting er meteen alleen vandoor te gaan. Dat idee was van korte duur, want de koers was helemaal aan het openbreken.

VERMEERSCH EN VAN AVERMAET ANTICIPEREN

Van vroege vluchters die diep in de finale voorop bleven, was dus geen sprake. Vermeersch, Kron en Rodriguez werden voorop gestuurd. Zij kregen snel gezelschap en zo vormde er zich een hele groep, met onder andere Van Avermaet, Formolo en Simmons. Deze poging tot anticipatie was tevergeefs, want ook de andere grote namen wilden al wel koers maken met nog zo'n vijftig kilometer voor de boeg.

Vooral Van Aert dan: door diens tempo bleven er slechts een achttal renners meer over in de kop van de koers. Volgden nog: Van der Poel, Alaphilippe, Gogl, Bernal, Pidcock, Pogačar en Simmons. Die laatste viel weg door een lekke band en kon enkel aanpikken bij een achtervolgende groep met Wellens, Fuglsang en Vermeersch. Die groep naderde wel tot op tien seconden, maar geraakte niet tot bij de koplopers.

NET GEEN PODIUM VOOR VAN AERT

Bij een versnelling van Alaphilippe kregen Van Aert en Pidcock het lastig. Zij zouden wel nog terugkeren, onder impuls van Van Aert, tekenend voor het karakter van de winnaar van 2020. Meedoen voor winst was wel niet iets te hoog gegrepen, want op de laatste gravelstrook vlamde Van der Poel met een enorme explosiviteit naar boven. Alaphilippe en Bernal gingen er wel nog naartoe.

Zij moesten het onder hun drie uitmaken in de oplopende meters in de slotkilometer, maar er was er maar één de allerbeste: Mathieu van der Poel. Met een flitsende demarrage kletste hij de andere twee meteen fluks uit zijn wiel, VDP was oppermachtig. Schitterende zege voor Van der Poel, Alaphilippe en Bernal eindigden op twee en drie. Van Aert reed nog van de anderen in zijn groep weg om als vierde over de streep te komen.