Florian Vermeersch verbaasd dat hij naar het podium geroepen wordt

Vermeersch had alvast de bedoeling niet om voor de witte trui te gaan. “Het was eigenlijk puur toevallig. Er was gevaar voor waaiers en de vroege ontsnapping met Sander Armée en Dries De Bondt was al teruggepakt. Ik zat op de eerste rij. De tussensprint kwam eraan. Ik dacht: als ik hier een paar seconden kan pakken, dan is dit een mooie bonus, want dan kan ik in de tijdrit iets later starten. En kijk, ik nam die twee seconden. Michael Matthews sprintte er echt hard voor. Het is een mooi cadeau hoor.”

Toen hij naar het podium geroepen werd, was het wel even schrikken. “Ik stond er niet bij stil. Ik wist niet precies hoe het zat met de reglementen en dat ik dit zou overnemen van Philipsen. Maar kijk, ik ben er heel blij mee. Het is meegenomen in een WorldTourwedstrijd als Parijs-Nice. Als neoprof is dat altijd leuk. Ik start ook met enige ambitie. Ik wil het niet onder stoelen of banken steken dat ik veel op de tijdrit heb gewerkt. De afstand, een dikke veertien kilometer moet me ook liggen. Ik start tussen heel veel grote kleppers. Het is moeilijk om daartegen een goede uitslag te rijden, maar ik start met ambitie en probeer er alles uit te halen.”