Sven Vanthourenhout vertelt een bijzondere anekdote over Frank Vandenbroucke

Verhalen vertellen over Frank Vandenbroucke is voor Vanthourenhout niet zo moeilijk. “Waar moet ik beginnen? We kenden elkaar nog van bij Quick-Step. Ik had een goed contact met Frank. Sympathiek, joviaal... je weet hoe hij was”, zegt Vanthourenhout.

Jaren later wou Vandenbroucke deelnemen aan de Koppenbergcross en hij had enkele vragen. Vanthourenhout sprak met hem ter plaatse af om hem bij te staan. “Frank was ondertussen handtekeningen en foto’s aan het uitdelen. Het nieuws dat hij aan de start zou komen, was rondgegaan als een vuurtje. In vol ornaat stond hij klaar in wedstrijdoutfit.”

Hij had geen ambities voor de cross, maar wou zich wel amuseren. Tot de cross ging beginnen. “We spraken af aan de start. Ik kijk rond. Geen Frank te zien. Nergens! Ze roepen hem af? Niks! Zelfs voor een ster als Frank kan je zo’n cross niet vertragen. Dus zijn we zonder hem om 15 uur gestart. Na de koers zag ik mijn vader en die had ook geen idee waar Frank uithing. Zijn gerief was weg, zijn auto ook, maar die twee fietsen stonden er nog. Als een dief in de nacht was hij er van onder gemuisd.”

Vanthourenhout wilde absoluut weten wat er scheelde en belde hem later die dag op. “ Sorry Sven. Ik zag die berg en ik had schrik. Dat kan ik niet… Frank ten voeten uit.”