Analyse Topsprinters zoekende naar vorm: voor sommigen begint de tijd te dringen

Door het grote succes van Sam Bennett en Deceuninck-Quick.Step blijft er voor de rest momenteel niet al te veel over. Het erge aan topsprinter zijn: aan een ereplaats heb je niets. Er dient gewonnen te worden. Anders ga je je ook maar schuldig voelen vanwege de noeste arbeid die de ploegmaats verrichten, als het toch voor niets is of lijkt. Na elke niet gewonnen koers gaat de druk enkel groter worden.

Het klassieke voorjaar hebben we nu min of meer gehad. Er zijn nog de Amstel Gold Race, de Waalse Pijl en Luik-Bastenaken-Luik, maar daar hebben sprinters weinig te zoeken. De focus wordt dus stilaan verlegd naar de grote ronden. Daar moet je als sprinter echt wel top zijn om te kunnen scoren. De klik in het hoofd moet dus stilaan echt wel gemaakt worden, bij diegenen die zoekende zijn. De tijd dringt.

DE GEMISTE LEAD-OUT

Dat is bijvoorbeeld het geval voor Pascal Ackermann. Liefst vier ploegmaats had de Duitser bij zich in de goede waaier in de Scheldeprijs. Die reden naarstig op kop, alle vertrouwen in de kopman. Enkel Selig werd achter de hand gehouden om de lead-out te doen. Ackermann finishte als zesde. Tja. Daar werd toch meer van verwacht.

In het begin van het seizoen moest Ackermann het zonder Selig stellen. Eens die fit zou zijn en weer lead-outs kon doen, had ook Bora-Hansgrohe weer een sterke combinatie, zo heette het. Voorlopig blijven ze daar op hun honger zitten. Ackermann was al liefst vier keer dit seizoen derde. Heeft dus al verschillende keren echt wel meegespurt voor winst, maar het was telkens net niet. Frustrerend.

OOK PHILIPSEN KOMT ONDER STOOM

Ook bevond hij zich nu al vier keer tussen plaats 5 en 10. Daar wil je als sprinter niet zitten. Daar komt voor hem nog bij dat een paar anderen die zoekende waren stilaan onder stoom komen. De zege van Philipsen in de Scheldeprijs betekent dat de automatismen tussen hem en zijn nieuwe ploegmaats steeds beter worden. Démare deed zijn twee tweede plaatsen van begin dit seizoen vergeten met een zege in La Roue Tourangelle.

Er zijn nog wel een paar anderen die in hetzelfde schuitje zitten als Ackermann. De veelbesproken Bouhanni bijvoorbeeld: drie keer tweede, twee keer derde. Bryan Coquard: een keer derde, een keer vierde, een keer vijfde. Als topsprinter begin je in deze periode van het jaar maar beter te winnen, als je daar nog niet mee bezig was. De Giro lonkt om de hoek en vanaf dan wordt het niet gemakkelijker.