Snoeiharde kritiek op Lotto-Soudal: "Beschutte werkplaats voor renners, personeel en management"

Lotto-Soudal zit in de Giro met slechts twee renners nog. “Eén staatsbedrijf presteert nog ondermaatser dan de NMBS: de Nationale Loterij in zeem en klikpedaal”, schrijft Jan Segers in Het Laatste Nieuws zonder mededogen. “Ze kunnen het nochtans. Vorig jaar reden een half dozijn Lotto's de Tour uit. Vier van hen weliswaar bij de laatste vijf, op zes uur en dus 240 kilometer achter de winnaar.”

De twee teamzeges zijn volgens Segers niet veel waard. “Twee spurtzeges voor Ewan die niemand zich daags nadien nog herinnert, maar die contractueel vereist waren en fraai staan in de boekhouding zoals bijgehouden door de onderbureauchef op de dienst administratie van de Nationale Loterij.”

Segers haalt ook uit naar de tweede geldschieter van het team. “Cosponsor Soudal levert dat in Australië een meerverkoop op van dertien rollen transparante dubbelzijdige tape en zes pullen primer parketlijm. Helaas roepen de vele opgevers tegelijk het beeld op van een product dat afhaakt en loslaat bij het minste inconveniënt. Als je lijm verkoopt, is dat slechte reclame. Als je lotjes verkoopt, maakt dat niet uit.”

Zijn conclusie is vernietigend. “Lotto draait op kosten van de naïeve gokker al eeuwen mee in de buik van het wielerpeloton. Het DNA van de ploeg staat haaks op succes. Lotto is een troostprijs, zegt Tom Boonen. Als renner nooit je eerste keuze. Comfortzone. Beschutte werkplaats voor renners, personeel en management. Staat in staat van ontbinding. België in het klein. Zadelpijn.”