Een emotionele en meesterlijke triomf voor Dylan Teuns in epische Tourrit: "Een ode aan mijn overleden grootvader"

Sowieso is dit het hoogtepunt van zijn seizoen. "Het is tot dusver een moeilijk jaar voor mij. Ik mikte op mijn doelen, maar kwam nooit in de buurt. Ik ben blij dat ik eindelijk kan vieren." Dat deed Teuns na een tactisch perfect uitgevoerd plan. "Het was tactisch niet gemakkelijk. In het begin was er veel nervositeit. Het was moeilijk om met een groep weg te geraken, het was volle bak."

MOOIE TERUGKEER

Met Poels was er een ploegmaat van hem die ook zijn stempel op de koers drukte. "Wout Poels ging voor de bergtrui, ik zat op dat moment alleen. We geraakten dan met twee toch in de eerste groep. Op de voorlaatste klim was ik even ongerust, want ze gingen er van bij de voet vol tegenaan. Ik had het moeilijk om dat tempo te volgen, maar ben toch mooi kunnen terugkeren."

Zeg dat wel. En de Col de la Colombière was helemaal van Teuns, al was ook Pogačar helemaal ontketend. Wist Teuns hoe ver hij nog voor lag? "Op de top hoorde ik dat ik een minuut had op Pogačar." Neen, hoor, Dylan. Ofwel verkeerd begrepen ofwel een spelletje van een ploegleider die vooral positief nieuws wou meegeven.

EMOTIONELE SLOTKILOMETERS

Na zijn Tourritzege in 2019 vroeg Teuns zijn vriendin ten huwelijk. Heeft deze overwinning ook een speciale betekenis? "Het is een ode aan mijn grootvader, die vlak voor de Tour overleden is. Twee dagen voor ik naar de Tour vertrok is hij begraven. De laatste tien kilometer was ik een beetje emotioneel. Ik denk dat hij trots op mij is."