Analyse Hoe de succesvolle transformatie van Victor Campenaerts hem gegeerd maakte bij vele ploegen

Een specialist in een bepaald aspect blijft een specialist. Dat zijn we zo gewoon in het wielrennen, maar Campenaerts gooide die logica helemaal overboord. Voor de kiem van zijn transformatie moeten we eigenlijk terug naar september 2019. Campenaerts is op weg naar het podium op het WK tijdrijden, maar een valpartij gooit roet in het eten. Zonder zijn val had hij zich die dag gekwalificeerd voor de Olympische Spelen.

STEEDS MEER CONCURRENTIE

In dat geval was hij zich wellicht langer blijven focussen op het tijdrijden. In het anderhalve jaar nadien begon het steeds meer te dagen dat het steeds moeilijker werd voor Campenaerts om in het werk tegen de klok een sterke uitslag neer te zetten. Het werd al vaker een top tien in plaats van een top drie en in eigen land manifesteerden Van Aert en Evenepoel zich steeds meer. 

Campenaerts had de boodschap begrepen: Van Aert en Evenepoel zouden naar de Spelen gaan. Wat restte er voor hem nu het in het tijdrijden wat moeilijker werd om te mikken op zeges? Wel, in de zomer van 2020 was Campenaerts ijzersterk in de GP Vermarc, de eerste oefenwedstrijd tijdens de coronacrisis. Eerder had hij ook al goed gereden in de Baloise Belgium Tour. Begon zo door te dringen dat het Vlaamse werk hem ligt?

In elk geval kondigde Campenaerts begin 2021 aan dat hij ook de Vlaamse klassiekers wel eens wilde rijden. Na zijn verhuis naar Gavere leek dit hem het gepaste moment, vertelde Campenaerts in een interview met Wielerkrant. Dat begon dus met een eerste keer mee te doen aan de Omloop. Enkele dagen later is hij in Le Samyn bij de beste twintig renners.

OP KORTE TIJD VEEL PROGRESSIE

Vanaf Milaan-Sanremo volgt de ene klassieker de andere op en zo geraakt Campenaerts helemaal in het ritme. Op korte tijd staat hij niet alleen zijn mannetje in de klassiekers, maar ontwikkelt hij ook een agressieve, aanvallende koersstijl waar hij harten mee verovert. Hij wil daarbij al eens te bruusk omspringen met zijn krachten, al deert dat niemand. In de Brabantse Pijl is hij opnieuw bij het kransje beste renners.

Door agressief te blijven koersen, blijft Campenaerts vooruitgang boeken en de beloning volgt met een grote overwinning in mei: een ritzege in de Giro. Opnieuw via de inmiddels gekende Campenaerts-wijze: van ver volle bak koers beginnen te maken. Hij geraakt samen met Riesebeeck voorop en de rest ziet hen niet meer terug. Het is een goude kans voor beiden: Campenaerts grijpt ze.

Hij haalt hierna nog het podium van de Benelux Tour. Zijn ontgoocheling na de laatste rit, waarin hij één van de sterksten is maar toch niet meespeelt voor de ritzege, toont aan dat een grens verlegd is: Campenaerts wil niet enkel koers maken, maar ook winnen. Dat hoopt hij volgend jaar te doen in semiklassieker en rittenkoeren. Bij Lotto. Het mag heel blij zijn dat het deze Campenaerts binnen kon halen.