Wellens ontsnapt in tegenstelling tot Lotto-ploegmaats aan pech en finisht top 10: "Op meer gehoopt, maar tevreden"

"Op de eerste cruciale sector bevonden we ons goed vooraan maar werd een groot deel van het peloton onderuit gemaaid door een zware windstoot", kwam Wellens terug op de valpartij waardoor Lotto Campenaerts en Van Moer kwijtspeelde. Daarna ging de wedstrijd wat op slot tot en met strook zeven, waar we als ploeg met onder andere Maxim Van Gils en Harry Sweeny de leiding namen."

Het was dan op naar het volgende belangrijke moment. "De forcing zou gevoerd worden op de strook van Monte Sante Marie, waar ik me in vijfde positie bevond toen Pogačar in de afdaling versnelde. In principe was dat een ideale plek om te zitten, maar Tadej ging zo snel dat niemand hem kon volgen. Op de Monteaperti brak de koers opnieuw open en kon ik met vier andere renners wegrijden."

GEHOOPT OP PODIUMPLEK

De hoop laaide dus op. "Toen hoopte ik nog op een podiumplek, maar op de volgende sector bleek dat Asgreen en Valverde betere papieren hadden. Voor de zware slotkilometer kwamen nog enkele renners aansluiten in onze achtervolgende groep en op de steile pentes richting het Piazza del Campo kwam ik mezelf wat tegen, waardoor ik uiteindelijk op een achtste plek terechtkwam."

Hoe kijkt Wellens aan tegen die uitslag? "Uiteraard had ik op meer gehoopt, maar meestrijden in de frontlinie met de beteren in de koers stemt me toch tevreden. De Strade Bianche is en blijft een prachtige wedstrijd, maar er komt ook een flinke dosis geluk bij kijken, ook al dwing je dat vaak ook zelf af. Het is een eerlijke koers en uiteindelijk komt iedereen wat op zijn plek terecht."