Interview Van Aert doet na 2de plek het verhaal van dagje chaos op weg naar Roubaix: "Verrassend dat ik me zo goed voelde"

"Ik ben zeker niet ontgoocheld", benadrukt Wout van Aert meteen. "Het was verrassend dat ik me zo goed voelde. Ik ben blij en trots om tweede te zijn. Nadat Stefan Küng en ik de anderen deden lossen, reed Dylan van Baarle alleen maar verder weg. Dan zit de sterkste vooraan."

Had Van Aert tijdens de wedstrijd iets anders kunnen doen om toch nog op het hoogste schavotje te belanden? "Na de koers is het altijd gemakkelijk. Na de koers weet je dat Van Baarle de sterkste was, maar op het moment zelf denk  je dat Mathieu van der Poel en Lampaert ook sterk zijn. Het is moeilijk om het juiste moment te kiezen."

VERHALEN KOMEN SAMEN

Na Parijs-Roubaix komen er altijd straffe verhalen naar boven. Het wedstrijdbegin was al indrukwekkend: er gebeurde zo veel dat niet alles goed te volgen was. "Dat is hetzelfde voor ons. Als ik terug in de bus kom, zal ik ook de verhalen horen van mijn ploegmaats. Dan komen sommige verhalen samen. Dat is het mooie van deze koers."

Het eerste deel van het verhaal van Van Aert was dat hij in de achtervolging moest. "Die grote breuk in het peloton was een verrassing. Ik zat daar zeker niet in goede positie, maar vier van mijn ploegmaats wel. De kloof was ook niet heel groot. Uiteindelijk was het zo nog een hele goede situatie, want we moesten vooraan niet werken en achteraan niet."

EERSTE KASSEISTROKEN EEN TEST

Op naar de volgende fase van de koers dus. "De eerste kasseistroken waren voor mij een test hoe ik me voelde. Ik kon uit de problemen blijven, maar op Arenberg was het een ander verhaal. Ik had een lekke band en door de snelheid op de kasseien brak mijn achterwiel. Ik moest dus een fietswissel doen en nadien was het een halfuur chaos om terug te komen. Uiteindelijk was er nog niets verloren."

Alleen had Van Aert al veel krachten gebruikt en was hij ook de enige van Jumbo-Visma vooraan in de finale. "Ik heb zeker Christophe Laporte gemist. Hij had op de eerste kasseistrook al pech en was nadien altijd tussen ploegwagens aan het rijden om van fiets te wisselen. Als we samen in de finale gezeten hadden, hadden we meer opties."