Jakobsen ontroerd door tranen van Sénéchal en gelooft dat hij ook Hautacam kan overleven: "Dit was typerend"

In De Avondetappe kwam Jakobsen terug op zijn helse tocht. Afstappen wilde hij in elk geval niet doen. "Ik ga sowieso niet opgeven, dus dan maar buiten tijd. Ik werd ervan op de hoogte gehouden dat het spannend zou worden. Zelf had ik er geen goede hoop op, maar dat weerhoudt me er niet van om de maximale wattages en snelheid te halen. En wat scheelt het? Net genoeg."

In de laatste honderden meters werd het nog een soort van spurt. Dat heeft hij beter onder de knie. "Ik was de hele dag al uitgewrongen en het energiepeil stond al laag. Gelukkig kan ik er dan nog een sprintje uitpersen. Ik denk dat dit wel typerend was: ik stort tegen de borden neer en mijn benen bleven trillen", zegt Jakobsen over het beeld aan de finish.

Dit is de Tour en dit hoort erbij 

De emoties bij Quick-Step liepen hoog op. "Ik zag in een interview van Sénéchal zijn tranen. Hij is mijn maat, hij wilde eigenlijk bij me blijven op de klim. Het was te krap. Ik ben heel blij dat hij mijn ploegmaat is en dat ik dit met hem samen mag doen. Ik doe het voor mijn ploegmaats, voor mezelf en voor iedereen. Dit is de Tour en dit hoort erbij."

Nog één zware bergrit te gaan: gaat Jakobsen ook op de rit naar Hautacam de tijdslimiet halen? "Er is een bepaald vermogen dat ik op de klim aan kan houden. Als ik dat weer kan doen, zal het krap zijn, maar moet het te doen zijn. Het is nog maar één dag."