Van Mechelen noemt zich geen topsprinter maar wel dolblij met brons: "Ging met niets anders dan podium tevreden zijn"

Wat een lastig WK was dat, zeg. "Het is niet normaal hoe hard we gekoerst hebben", reageert Van Mechelen bij Sporza. "Het was vanaf kilometer één met gas open koersen. De twee die voor mij eindigen, zijn twee echte krakken. Dat zijn ook de twee favorieten die ik had aangeduid. Ik ben tevreden dat ik de top drie kan afsluiten. Op het laatste stuk van Mount Pleasant trok Herzog door. Geweldig dat hij dat nog in de benen had."

SPRINT VAN STERVENDE ZWANEN

Bij het aanzetten van de spurt om plek 3 zat Van Mechelen nog heel ver, maar hij kwam nog als een speer naar voren. "Die sprint was nog redelijk goed in vergelijking met wat de rest in de benen had. Ik wilde de sprint beginnen met overspeed op de rest. Het was een sprint van de stervende zwanen. De laatste vijftig meter was ik met één been aan het trappen, want ik schoot in een kramp."

Dit hoeft volgens hem nu niet te betekenen dat hij als een topsprinter bestempeld moet worden. "Ik ben één van de rappere mannen in het peloton, maar ik zou mezelf geen topsprinter noemen. Met een klein groepje naar de meet gaan na een zware koers is wel mijn ding."

MEEDOEN VOOR PRIJZEN BIJ BELOFTEN

Door brons te behalen, heeft Van Mechelen minstens datgene waar hij voor naar Australië was gereisd. "Ik heb bewust vooraf geen grootspraak gedaan, maar het podium was echt wel mijn doel. Ik ging met niets anders tevreden zijn." Nu wacht de overstap naar de beloften. "Ik hoop mezelf te kunnen tonen van in mijn eerste jaar bij de beloften. Ik hoop meteen mee te kunnen doen in de prijzen."