Analyse Het zal bij de droom van Chris Froome blijven

In 2011 toonde Chris Froome zich in de Vuelta voor de 1e keer als klassementsrenner. Hij werd 2e, maar nadat Juan José Cobo geschrapt werd, werd hij uiteindelijk toch tot winnaar van die Vuelta uitgeroepen. Een jaar later werd hij 2e in de Tour. Bij momenten moest hij zich inhouden voor kopman Bradley Wiggins. 

De jaren nadien domineerde Froome de Tour. Hij won met overmacht in 2013. Na zijn opgave in 2014 knoopte hij in 2015 weer aan met de eindzege. Ook in 2016 won hij met een ruime voorsprong de Tour. In 2017 moest hij tot in de tijdrit een hevige strijd leveren met Rigoberto Uran en Romain Bardet. 

VALPARTIJ

In 2018 eindigde Froome nog 3e, maar nadien begon de ellende. Tijdens de verkenning van de tijdrit in de Dauphiné kwam hij zwaar ten val. Daarna volgde een lange en zware revalidatie. In 2020 trad hij terug in competitie, maar het was duidelijk dat hij nog niet de oude was. 

Sindsdien loopt Froome achter de feiten aan. Hij droomt nog atijd om de Tour een 5e keer te winnen en zo mederecordhouder te worden, maar afgaande op zijn prestaties van de voorbije 3 jaar zal dat niet gebeuren. 

LEEFTIJD

Froome reed sinds zijn val geen enkele keer in de top 10 meer, op zijn 3e plaats in de Touretappe naar Alpe d'Huez eerder dit jaar na. Bergop kon hij ook geen enkele keer de indruk geven dat hij bergop met de besten meekon. Laat staan dat hij ervan kon wegrijden. 

Ook wordt Froome weer een jaartje ouder. In de zomer van 2023 zal hij al 38 jaar zijn. Daarmee kan hij de oudste Tourwinnaar ooit worden, maar er is natuurlijk jong talent. Jonas Vingegaard, Tadej Pogacar en Remco Evenepoel hebben nog een hele carrière voor zich, maar bewezen al dat ze een grote ronde kunnen winnen.